ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Θα πάω 3η λυκείου. Την χρονιά που μας πέρασε τα κορίτσια της τάξης είχαμε σχηματίσει μια παρέα όλες μαζί. Υπήρχαν βέβαια συχνοι καυγάδες αλλά περνούσαμε ωραία. Σιγά σιγά άρχισαν να σχηματιζονται μικρά πηγαδακια αλλά όχι κακοπροαιρετα, απλά κάποιες ταιριάζαν περισσότερο με κάποιες άλλες, λογικό. Συνεχίσαμε να βγαίνουμε και κρατουσαμε επικοινωνία. Εγώ ταιριαξα περισσότερο με 2 κορίτσια, οι οποίες είναι πιο συνεσταλμενες. Βέβαια κράτησα με όλες επαφή, όπως και αυτές. Μια άλλη κοπέλα λοιπόν από την παρέα η Α. ας πούμε Άρχισε να κάνει περισσότερο παρέα με εμένα και τα δύο κορίτσια που προανέφερα. Άρχισα να της έχω εμπιστοσύνη και μου άρεσε πολύ η παρέα της. Μέχρι που συνείδητοποιησα πόσο άσχημο χαρακτήρα έχει. Μου έχει θάψει τον μισό πλανήτη και βγάζει τρομερή κακία προς τους άλλους. Έπειτα από χοντρή μαλακια που μου έκανε, εγώ την έκανα πέρα χωρίς πολλά πολλά, δεν ήθελα να τσακωθω μαζί της. Όταν το κατάλαβε, εκνευριστηκε και άρχισε να μιλάει άσχημα για εμένα κρυφά. Εγώ αδιαφορουσα πλήρως γιατί δεν με ένοιαζε η γνώμη της. Λίγο πριν το Πάσχα εγώ είχα ένα τραυματισμό στον χορό και έπρεπε να κάνω χειρουργείο. Όλες οι κοπέλες μου στειλανε μηνύματα ή τηλεφωνησαν για Περαστικά και μάλιστα οι δύο ήρθαν να με δουν και στο νοσοκομείο και στο σπίτι μου. Αυτή τίποτα. Αφού πέρασαν 2 εβδομάδες ( εγώ λόγω της εγχείρησης δεν είχα πάει σχολείο, και μετά ήρθαν και οι διακοπές του Πάσχα) αυτή μου στέλνει μήνυμα ότι δεν με ξέχασε και μαθαινε νέα μου, και πως είμαι τώρα και τέτοια. Εγώ της απάντησα ουδέτερα και ευγενικά. Στο τέλος μου ζήτησε να της δώσω λεφτά για τσιγάρα γιατί δεν είχε και προφανώς δεν θα ζητούσε από τους γονείς της γιατί δεν το ξέρουν (οι άλλες δεν της έδωσαν απ ότι έμαθα αργότερα).Την ξεχεσα και δεν ξανασχοληθηκα μαζί της. Από τότε άρχισε να μιλάει άσχημα για εμένα σε όλους και να με προσβάλλει όποτε έβρισκε ευκαιρία. Της απαντούσα αναλόγως χωρίς να την βρίζω, έτσι και αλλιώς κανείς δεν την έπαιρνε στα σοβαρά. Πάμε στο παρόν τώρα. Εχτές λοιπόν μια από τις κοπέλες είχε γενέθλια και μας κάλεσε όλες. Στο πάρτι ήταν πολλά παιδιά, γιατί έχουν πλέον γυρίσει όσοι ήταν διακοπές και η ίδια έχει μεγάλο σπίτι. Περνουσα πολύ ωραία, μέχρι που σε κάποια φάση έρχεται αυτή και κάθεται δίπλα μας. Έπιασε συζήτηση με τα παιδιά που ήταν κοντά μου. Δεν μου έδωσε σημασία, άλλωστε ούτε και εγώ,είχε περάσει καιρός, δεν με ένοιαζε καν. Σε κάποια φάση εγώ εσκυψα να πιάσω κάνα πατατακι να φάω. Και παιδιά γυρνάει αυτή μόλις με βλέπει να τρώω και μου λέει:" Πάλι τρως ? Σαν φοραδα έχεις γίνει, τρομάρα σου έκανες και χορό". Καλά αν είναι δυνατόν να μου μιλήσει έτσι χωρίς λόγο. Την άκουσαν όλοι όσοι ήταν κοντά, έμειναν αναυδοι. Γυρνάω και της αστραφτω ένα χαστούκι τόσο δυνατό, της κατέβασα κάτι γαμωσταβριδια, που έβαλε τα κλάματα και σηκώθηκε και έφυγε. Κανείς δεν μου είπε τίποτα. Είχα θυμωσει τόσο πολύ. Δεν έχω ξαναβρισει άνθρωπο έτσι. Πετάγεται ένα παιδί και λέει της χρειαζόταν.. Όλοι ήξεραν πόσο δύσκολο ήταν για εμένα που σταμάτησα τον χορό μέχρι να γίνει καλά το γόνατο μου (ρήξη χιαστων και μηνίσκος).Και βέβαια είχα βάλει λίγα κιλά αφού καθόμουν. Το ήξερε ότι θα με πληγωνε αυτό, γι αυτό το είπε. Δεν μετάνιωσα για ότι έγινε, απλά ένιωσα κάπως που συμπεριφερθηκα και εγώ ανωριμα όπως αυτή.