ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

νομιζω βαρεθηκα τους ανθρωπους. και τον τελευταιο καιρο με τρομαζει λιγο. Ολοι καταλαβαινουν και κατανοουν οτι εχουν μαθει μεσα στα πλαισια του κοινωνικου τους κυκλου. ολοι ειναι ιδιοι. κανεις δεν ειναι διαφορετικος. Προσπαθω να κανω τα στραβα ματια γιατι νοιωθω πολυ μονος απο πολλες πλευρες. ερωτικη φιλικη επαγγελματικη. Μου λειπει ενα χαδια μια αγγαλια απο μια κοπελα. ενα φιλι... αλλα ολοι ειναι το ιδιο. ιδια πιστευω ιδιες αξιες ιδιες φοβιες ιδια ολλα. Μπορει στην αρχη να φαινοντε διαφορετικοι αλλα ειναι απλα μια ψευδαισθηση . ολοι το ιδιο ειμαστε. εχουμε μια λογικη προκαθορισμενη απο την κοινωνια. Πραγματικα πιστευω οτι ο ανθρωπος ειναι ενα ελλατωμα. ειμαστε η μουχλα στο τυρι που τυχαια βγηκε επειδη καποιος το ξεχασε και απλα καθομαστε να βρουμε νοημα σε ολα προσπαθουμε να ειμαστε διαφορετικοι και μεσα απο αυτο νομιζουμε οτι ειμαστε και κατι.