ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Λοιπον υπαρχει καποιος που μου αρεσει τον τελευταιο χρονο. Δεν ειναι οτι τον σκεφτομαι συνεχεια ή οτι δεν κοιμαμαι τα βραδυα, απλα μου αρεσει και καθως περναει ο καιρος ολο και πιο πολυ. Και αυτο συμβαινει απο την πρωτη στιγμη που τον ειδα. Τον γνωρισα μαζι με αλλα ατομα αλλα εκεινος ειχε κατι αξιοπροσεκτο που ξεχωριζε στα ματια μου. Αντικειμενικα ειναι εμφανισιμο παιδι. Πιστευω ομως πως αν δεν ειχε αυτην την προσωπικοτητα δε θα μου προκαλουσε αυτο το ενδιαφερον. Οταν ενας ανδρας εχει αυτοπεποιθηση και χιουμορ ειναι απιστευτα γοητευτικος και ακριβως ετσι ειναι εκεινος. Οι καταστασεις οδηγησαν στο να δουλευουμε μαζι. Καθε μερα μαζι. Επειδη εβλεπα πως ειναι ιδιαιτερα κοινωνικος θεωρησα οτι το γεγονος οτι τα πηγαιναμε καλα δε σημαινε κατι ιδιαιτερο για εκεινον. Και πως λογικα με βλεπει απλα φιλικα αφου δεν υπηρχε κατι ξεκαθαρο να μου αποδειξει το αντιθετο. Ετσι επεισα τον εαυτο μου να σταματησει καθε σκεψη ερωτικης φυσεως προς το προσωπο του. Ετσι και εγινε (απορω πως το καταφερα). Ηταν μια δυσκολη χρονια για μενα και αυτο με εκανε να ξεχασω τα προσωπικα μου. Ακουγα συζητησεις του στη δουλεια με φιλους για περιστασιακες σχεσεις που ειχε κατα καιρους. Ποτε καμια κινηση προς εμενα και εγω ειχα καταφερει να τον βλεπω πραγματικα μονο φιλικα και ειχα ελευθερωθει. Περνουσαμε υπεροχα στη δουλεια και κανενα προβλημα. Προς το τελος της χρονιας και αφου ειχαν χαλαρωσει λιγο τα ζορια αρχισαμε να μιλαμε και μεσω μηνυματων με δικη του πρωτοβουλια μεταξυ σοβαρου και αστειου. Αλλα γενικα λιγα πραγματα. Επισης σε καποιες εκδηλωσεις της δουλειας φανηκε να προσπαθει να με πλησιασει ή μπορει να το νομιζω εγω δεν ξερω. Απλα αρχισε να ασχολειται λιγο παραπανω μαζι μου να με πειραζει ενιοτε και τελος αρχισε να με ρωταει αν υπαρχει κατι στα προσωπικα μου αυτον τον καιρο ενω εκεινος μου ανελυε το οτι τελειωσαν οι περιστασιακες σχεσεις κατα τη διαρκεια της χρονιας και τωρα δεν υπαρχει κατι, ψαχνει κατι αληθινο, πιο σοβαρο κλπ. Στο μεταξυ παλι μεταξυ σοβαρου και αστειου ειχε μιλησει για το πως θα ταιριαζαμε οι δυο μας μαζι. Ισως να εκανε μονο πλακα. Ισως ακουγονται χαζομαρες και λεπτομερειες που δε σημαινουν κατι. Δεν ξερω μπορει επειδη εγω μετα απο αυτα ειχα αρχισει παλι να τον βλεπω αλλιως να προσπαθουσα να βρω σε καθε κινηση του μια εξηγηση ψαχνοντας την ελπιδα. Να μη σας τα πολυλογω ολα αυτα σταματησαν αποτομα. Και λογω των διακοπων απομακρυνθηκαμε εντελως καθως ουτε η δουλεια δε μας εφερνε κοντα. Τωρα εμαθα πως ειναι παλι με μια απο εκεινες του παρελθοντος. Αλλα ξαναβρεθηκαμε και επιβεβαιωσα για αλλη μια φορα το οτι περναμε πολυ ομορφα μαζι και οτι εγω τον βλεπω και με αλλο ματι. Εκεινος δεν ξερω. Αν ηθελε δε θα ειχε κανει μια κινηση; Ισως ειναι απλα φιλικος και εχουμε χημεια και αυτο ειναι ολο και ας σκεφτομαι εγω τις μπουρδες μου. Επιπλεον εγω απο Σεπτεμβρη ξεκιναω αλλου δουλεια με περισσοτερες προοπτικες για αυτο που θελω πραγματικα να κανω και ετσι θα χασουμε και την καθημερινη επαφη που ειχαμε ως τωρα. Περυσι μετα τη γνωριμια μας απο τυχη οι δρομοι μας ενωθηκαν ενω τωρα χωριζουν. Τι να κανω; Ειμαι πολυ ντροπαλη για να κανω κινηση και εννοειται πως δεν παιζει να μπω αναμεσα στη σχεση του. Ολα αυτα που συνεβαιναν τους τελευταιους μηνες δε σημαιναν τιποτα; Ηταν χαζα ασημαντα και εγω τους εδωσα αξια; Δεν ενδιαφερθηκε; Δεν με ειδε ποτε αλλιως; Απλα ψαχνοταν; Και εγω τι να κανω τωρα; Να προχωρησω; Εχω φαει κολλημα. Αντεχω. Αλλα τον θελω πως να το κανουμε. Μου αρεσει. Ευχαριστω για το χρονο σας αν τα διαβασατε ολα αυτα και θελω πολυ τη βοηθεια σας επι του θεματος.