ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Γεια σας.Δεν ειμαι σιγουρα η μονη που το περναω και μεσα σε αυτο το φορουμ ελπιζω να διαβαστει και να με καταλαβει καποιος.Εδω και ενα χρονο ειμαι πιο μονη απο ποτε! Δεν εχω βγει καθολου.. ουτε για ενα καφε με μια φιλη..Ολα ξεκινησαν απο μια πολυ καλη φιλη που ειχα, τν οποια αγαπουσα παρα πολυ και τν αγαπω ακομη.Καναμε παρεα πριν αυτον τον μοναχικο μου χρονο και χωριστηκαμε λογο μιας δικιας μου βλακειας. Δουλευαμε μαζι σε μια καφετερια την οποια ςγω την εβαλα στη δουλεια γιατι ηθελα να με μαζι της ακομη και στη δουλεια τοσο πολυ λατρευα την παρεα της αλλα παράλληλα και λαθος οσο και να το χα σκεφτει ολο αυτο το σκηνικο ωραιο..Καποια στιγμη το μαγαζι έκλεινε και γω ειχα διαβασματα εκεινη την περιοδο και της ειχα ζητησει αυτο το τελευταιο μηνα που θα παρεμενε ανοιχτο να κανει μερικες δικες μου ωρες.. αυτη δέχτηκε με χαρα διοτι χρειαζοταν και τα λευτα οποτε ολα καλα και για τις δυο μας.. (της ειχα πει ομως αν μπορει σιγουρα δηλαδη να.βασιστω πανω της γιατι ειχα τα δικα μου ανχοι για το διαβασμα μην ειχα και της δουλειας) Με το καιρο μου πεταγε κατι φρασεις οτι θελω να φυγω και σκεφτομαι να παραιτηθώ.. αυτο εμενα λιγο με ανχονε λογου ελειπης χρονου... και καποια στιγμη ξεσπασα και γυρισα στο αφεντικο μου και τα πα αυτα και με αυτο το τροπο αποδεχτηκε το αφεντικο μου να απολυθεί χωρις να το πει η ιδια.. αυτη βεβαια νευριασε.. εγω το μετανιωσα.. και δε μαφησε να την πλησιασω ποτε απο τοτε μετα απο πολλες προσπαθειες... στεναχωρηθηκα πολυ και μακαρι να το διαβαζε αυτο γιατι δε μαφησε να της απολογηθώ... απο τοτε δεν ηθελα να βγαινω και δυσκολευτηκα να βρω παρεα οχι και απο ιδιαίτερη προσπαθεια νιωθω πως μετα απο αυτο γραφει στο κουτελο μου ειμαι κακια και ετσι κανεις δε θελει να με κανει παρεα.. μεχρι που σημερα αποφασισα να βγω και βρηκα ενα γνωστο μου ο οποιος μου κανε προταση να βγω μαζι του και ετσι πηγα... κατσαμε με δικια του παρεα περναγα ωραια.. οσπου εμφανιστηκε η φιλη πουωειχα και ανεφερα προς τα πανω... (φιλη του παιδιου που βγηκα και επισης αναφερομαι σε μια πολη που γνωριζομαστε ολοι μεταξυ μας και να θες να ξεφυγεις απο καπου δεν την γλυτωνεις..) ενιωσα πολυ ασχημα στεναχωρηθηκα που την κοιταζα να μιλαει και να γελαει και να λεει βλακειες που καποτε τις ελεγε σε μενα και γελαγαμε και ηθελα τοσο πολυ να της μιλησω και να νε ολα σαν παλια.. αυτο με εφερε εδω να γραψω και να μοιραστω την στεναχωρια μου.. βγηκα μια μερα με παρεα μετα απο ενα χρονο και εγινα πιο σκατα... νιωθω λες και δεν θελω να το ξανα κανω...ΣΥΓΝΩΜΗ ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΔΕΝ ΤΟ ΘΕΛΑ ΚΑΙ ΣΑΓΑΠΩ ΕΛΠΙΖΩ ΚΑΠΟΙΑ ΜΕΡΑ ΝΑ ΜΕ ΣΥΝΧΩΡΕΣΕΙΣ.. Η ΕΛΕΝΑ