ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Τον τελευταία καιρό δε μιλάω με την παρέα μου και όσο και αν είναι με πονάει γιατί κάναμε 9 χρόνια παρέα. Στην αρχή είχα αραιώσει να βγαίνω μαζί τους ίσα ίσα για 2 εβδομάδες γιατί μου πετάγανε κακίες και δεν ήθελα και πέρναγα δύσκολα τότε και ήθελα υποστήριξη, όταν αποφάσισα να βγω τσακωθήκανε μεταξύ τους και δεν μπλέχτηκα καθόλου στον τσακωμό . Μετά έβλεπα ότι ανέβαζαν ότι βγαίναν μόνες τους χωρίς να μου πουν τίποτα. Και έτσι πέρασαν 3 μήνες χωρίς να μου στέλνουν και χωρίς να στέλνω. Πρόσφατα, συναντηθήκαμε και μου έκαναν επίθεση ότι εγώ φταίω που χαθήκαμε, ότι με έφαγε ο εγωισμός και γιατί δεν έστελνα και τους απάντησα το απλό . Εσείς κάνατε κάποια προσπάθεια ; Βγαίνατε μόνες σας και δεν μου λέγατε να έρθω ενώ δεν είχατε τσακωθεί μαζί μου . Αυτό όμως που με σκοτώνει είναι ότι μπορεί να λένε πράγματα για μένα και με πονάει αυτό γιατί υποτίθεται ότι είμασταν φίλες για 9 χρόνια και τους στάθηκα σε ό,τι τους συνέβαινε και τώρα φταίω εγώ όπως πάντα . Γιατί πάντα εγώ να ζητάω συγγνώμη ενώ δε φταίω γιατί δεν βλέπουν το λάθος τους , γιατί εγώ να βγαίνω κακιά και να μην παραδέχονται ότι αυτές όφειλαν να μου πουν συγγνώμη . Και δεν ξέρω απλά τι να κάνω.