ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Μια διπλωματική χρωστάω...εδώ και 5 χρόνια....Μου βγήκε το λάδι να τελειώσω με μαθήματα, δουλεύοντας, παλεύοντας κυριολεκτικά να τα βγάλω πέρα οικονομικά και να έχω και αξιοπρεπείς βαθμούς.Όταν δεν πήγαινε άλλο γύρισα στο πατρικό μου...Με μόνη εκκρεμότητα την πτυχιακή....Ξεκίνησα με πολύ όρεξη, δύσκολο θέμα αλλά ενδιαφέρον. Μάζεψα με πολύ κόπο, κομμάτι κομμάτι όλο μου το υλικό. Αλλά και πάλι, με δουλειά καθημερινά (σε άσχετο αντικείμενο), με την καθημερινότητα να τρέχει, με τη δυσκολία να πηγαινοέρχομαι στη πόλη των σπουδών μου για διορθώσεις τελικά έμεινε πίσω. Μετά χάλασε και ο υπολογιστής μου και έμεινε ακόμα πιο πίσω....ξεχάστηκε σχεδόν μέσα στη καθημερινότητα. Ούτως ή άλλως δεν παίζει δουλειά στον κατασκευαστικό κλάδο. Πλέον έχουν αλλάξει τόσα πολλά. Όλη μου η ζωή. Έχω χάσει εντελώς επαφή με το αντικείμενο.Πλέον βάζω καινούριους στόχους, κυνηγάω άλλα πράγματα...Όμως όλη η δουλειά που είχα κάνει , τόσος κόπος να περάσω στη σχολή, να βγάζω βαθμούς ενώ δούλευα, ακόμα και για την ίδια τηνδιπλωματική...τόση δουλειά να συγκεντρώσω όλο αυτό το υλικό... Γιατί δε μπορώ απλά να κάτσω να το βάλω σε σειρά να ξεμπερδεύω;;; Έχω αλλάξει πλέον πολύ, ναι. Αλλά γίνεται τόση προσπάθεια να την αφήσω να πάει χαμένη χωρίς τελικά να πάρω πτυχίο;;;Μήπως τελικά δεν είναι και τόσο κακό να πληρώσω κάποιον να την τελειώσει για μένα;;; Ένα πτυχίο κορνίζα θα είναι στην τελική...δεν υπάρχει προοπτική για δουλειά στο αντικείμενο και κυνηγάω κι εγώ άλλα πράγματα πλέον. Απλά για το γαμώτο....να το πάρω επιτέλους κάπως αυτό το κουρελόχαρτο....