ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ζω Θεσσαλονίκη και μετα απο πολύ καιρό, μετα τις σπουδές μου ,που ήταν σε άλλη πόλη , επιτέλους έχω σταθερές παρέες και φιλίες. Πρώτη φορά έχω άτομα να ενδιαφέρονται γΙ μένα και να μη με ξεχνούν, να γουστάρουν τη παρέα μου. Να ξέρω ότι κάθε βράδυ έχω κάπου να στηριχτω και αν θέλω να πάρω να πω μια κουβεντα να βγω και να περάσω καλά. Όμως δουλειά δε βρίσκω και χωρίς δουλειά δεν μπορώ ούτε να ονειρεύομαι μεταπτυχιακό ούτε και φυσικά ανεξαρτητοποίηση. Έχω απελπιστεί. Εθελοντισμός είναι η μόνη μου εργασία. Μέχρι και σε ανειδίκευτες δουλειές πρέπει να έχεις εμπειρία ή μέσον. Και εμείς ρε παιδιά που δεν έχουμε τίποτα από τα 2 αλλά ούτε και χρήματα να συνεχίσουμε σπουδές που να γουστάρουμε και νά μας ανεβάζουν πρώτα απ ολα ως ανθρώπους και όχι στοχεύοντας σε μια θέση εργασίας? Μη μου πείτε για υποτροφίες και δωρεάν μεταπτυχιακά κάτι έχω ψάξει και σε αυτά, αν και ομολογώ οχι τόσο διεξοδικά όσο πρέπει λόγω έλλειψης χρόνου από τον εθελοντισμό. Έπειτα έχω μια σχέση εδώ και 2 χρόνια ήμασταν κοντά καθώς επέλεξε να κάνει το φανταρικο του στη πόλη μου για να ειμαστε κοντα. Εκεινος απο Αθηνα. Έπειτα προσπάθησε να βρει κάτι στη ενεργεί δικηγορία για άσκηση στη Θεσ/νικη αλλά ούτε τόσο μεγάλες υποθεσεις ουτε τοσο μεγάλα γραφεία ούτε και κανείς πλήρωνε. Το καλύτερο για εκείνον ήταν να πάει Αθήνα. Και τον στηριξα σε αυτό. Θέλει να πάω κάτω και γω γτ πιστεύει πως υπάρχει και για μένα κάτι στην Αθήνα. Εγω διχαστηκα αναμεσα στη δουλεια σε φιλους και σε εκεινον. Εχω αρχίσει να κάνω αιτήσεις και κάτω. Κάνεις δε παίρνει. Και το βιογραφικό μου και καλογραμμένο είναι και με προσόντα. 1 χρόνο όμως έχω εθελοντισμό όχι μισθωτή εργασία και τους ξινιζει όταν το διαβάζουν. Λες και ευθύνομαι εγώ που δεν γινονται πουθενα προσλήψεις. Συνεχίζω στον αγώνα για δουλειά. Συνεχίζω τον εθελοντισμο κρατώντας την υπόσχεση του εργοδότη ότι εκεινος δεν είναι σαν τους άλλους θα με προσλάβει επειδή κανω εθελοντισμό αλλά αργότερα... Έτσι για να μη χάνω την ελπίδα. Στην ευτυχης περίπτωση (λέμε τωρα) που χωρίς μέσον με καλέσουν Αθήνα και θέλουν στην ακόμη ευτιχεστερη να με προσλάβουν, τότε τι κάνω? Παρατάω οικογένεια παρέες και φτου και από την αρχή? Γτ πιστέψτε με ουτε οι ερωτικές αλλά ούτε και οι φιλικές αντέχουν στην απόσταση απλά κρατάς επαφή και κάποια στιγμή εκείνοι όντας κοντά δένονται περισσότερο και βγαίνεις στην απ'έξω. Δε θέλω να το ξεπεράσω. Αλλά είναι και η ανάγκη της επιβίωσης πολύ σημαντική.