ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ειμαι με το αγορι μου 2 χρονια μαζι αλλα τελευταια αρχισα να παρατηρω πως δεν θελει να κοπιασει εκεινος για να βρεθουμε πχ ενω μενω μακρια απο το σπιτι του(1 ωρα)ερχομαι πολυ συχνα εγω σε εκεινον αντι να το μοιρασουμε.Εκεινος μενει κεντρο,εγω στα προαστια και η δικαιολογια ειναι τι να κανουμε εκει που μενω και οτι στο κεντρο βγαινουνε ολοι! Του εχω εξηγησει πως δεν μπορω να το κανω αυτο γτ ειναι κουραστικο.Μεσα σε 2 χρονια εχει ερθει λιγοτερο απο 10 φορες σε μενα αντιστοιχα.Ειμαστε φοιτητες(23 εκεινος,22 εγω).Αυτο ηταν ενα παραδειγμα στο οτι εκεινος δεν θελει να κουραζεται.Τωρα εχουμε και οι 2 εξεταστικη και επειδη τελειωνουμε με το πτυχιο εχω κ γω και εκεινος αγχος.Το θεμα ειναι οτι με πιεζει να βρεθουμε οταν εγω δεν μπορω και οτν μπορω εκεινος δεν μπορει αλλα επιμενει να βρεθουμε οταν εκεινος βολευεται.Μια υποχωρηση δεν κανει.Φυσικα και δεν τ εκανα το χατηρι! Εδινα μια μερα και ημουν στη περιοχη του και δεν ηθελε να κατεβει 5 λεπτα απο το σπιτι του και μ ελεγε να ερθω εγω σε εκεινον.Θυμωσα παρα πολυ γτ νομιζω πως παραγνωριστηκαμε... Απλα αυτο τιποτα αλλο! Ξενερωσα γτ αντιστοιχως προσπαθω να μην τον πιεζω,αλλα εκεινος αν ειναι να καταφερει το δικο του θα προσπαθησει οσο μπορει να με πιεσει.Χθες τσακωθηκαμε για αυτο. Νομιζω πως απλα δεν ταιριαζουμε.Ειναι αρκετο για να του ζητησω να χωρισουμε? Τι λετε και εσεις? Με εχει χαλασει σε βαθμο να ξενερωσω τελειως αυτη η συμπεριφορα του απεναντι μου.Του εχω εξηγησει αρκετες φορες οτι σε μια σχεση χρειαζονται αμοιβαιες υποχωρησεις!