ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Με το συμπαθειο αλλα εγω δεν καταλαβα εαν οσο καιρο ηταν εδω,ηταν σιγουρο οτι αν της εξεφραζες τον ερωτα σου θα δεχονταν να το ζησετε..Εκτος αν σου ειχε δειξει τα συναισθηματα της κ εσυ δεν τολμησες για τους λογους που αναφερες..Τωρα-αν ειναι διαθεσιμη-δεν γινεται να το παλεψεις με καποιο τροπο? Εαν δεν γινεται,καλο θα ηταν να την ξεχασεις, για να προχωρησεις παρακατω..

Να υποθεσω πως η κοπελα με μεγαλη δυσκολια μαζεψε τα κομματια της, ανασυνταχθηκε, καποια στιγμη μπορει και να ερωτευτηκε, προχωρησε, παιζει να ειναι και μανα τωρα που μιλαμε... Ωστοσο, καποια στιγμη εμαθε πως ο χ δεν προχωρησε, δεν εκανε οικογενεια.. Αυτο μπορει να της εδωσε στιγμιαια μια ικανοποιηση του πληγωμενου της εγωισμου (για δες τελικα εγω τα καταφερα προχωρησα, αυτος οχι, τελικα πραγματι με ηθελε, αλλα φοβοταν, δε βρηκε αλλη ανταξια/καλυτερη). Τις ματαιοδοξες ομως σκεψεις διαδεχθηκε μια μελαγχολια... Αφου λοιπον με ηθελε γιατι με αφησε να φυγω? Αφου εγω ημουν για αυτον και αυτος για μενα γιατι επετρεψε να καταληξουμε χωριστα? Και τωρα στα σαραντα που ειναι μονος μετα απο τοοοσα πια χρονια ειναι ευτυχισμενος? Μαλλον οχι, αλλα αυτο πλεον μονο τη μελαγχολει...

ΑΝ ήταν όντως στο χέρι σου, έκανες τις επιλογές σου. Ωστόσο, αν θες να δεις αν πλέον υπάρχει ελπίδα, δοκίμασε. Είναι πιο εύκολο να κλαις για χαμένες ευκαιρίες ή να δημιουργήσεις νέες με νύχια και με δόντια; Εσύ αποφασίζεις.

1. Ας πρόσεχες.2. Μην κλαις πάνω από το χυμένο γάλα.3. Δεν είσαι ο μόνος που δεν έχει τη γυναίκα που αγάπησε, υπάρχουν κι άλλοι.