ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Γειά σας..... είμαι 22 χρονών φοιτήτρια ...... γράφω εδώ γιατί τον τελευταίο καιρό είμαι πολύ κάπως ! Όλα ξεκίνησαν πριν 2 μήνες περίπου οταν στα μέσα του Αυγούστου και ενώ ετοιμαζομουν για την εξεταστική του Σεπτεμβρίου ένιωσα ότι δεν ήμουν καλά ! Μέρες πριν είχα χωρίσει με το αγόρι μου και μία πικρία μπορώ ν πω ότι την ένιωσα αλλά μέχρι εκεί ! Καθώς περνούσαν οι μέρες έβλεπε ότι κάτι μέσα μου άλλαζε ! Μια στεναχώρια ένα βάρος ήταν αυτά που θυμάμαι μέχρι που μια στιγμή έφτασε το αποκορύφωμα και είπα στην μαμά μου δεν μπορώ άλλο δεν είμαι καλά ! Ξεκίνησα με πολύ κλάμα και μια απαξίωση των πάντων ! Άρχισα να λέώ ότι δεν μου αρέσει τίποτα δεν ήθελα να κάνω τίποτα ήθελα να τα παρατήσω όλα σχολή , φίλους δεν με ένοιαζε ΤΊΠΟΤΑ! Απο το ξεσπασμα και μετα περασα μια εβδομάδα εφιαλτική στην οποία δεν κοιμόμουν σχεδόν καθόλου, ετρεμα συνέχεια, ένιωθα ότι δεν με χωράει ο τόπος ότι όλα γύρω μου είναι ξένα ! Αποφάσισα να πάω σε ψυχολόγο όπου και έκανα μερικές Σ συνεδρίες όπου σύμφωνα με την γνώμη της ήταν ένα είδος αγχωδους διαταραχεις ! Παρόλα αυτά εγώ στέκομαι στο γεγονός ότι πλέον δεν με γεμίζει τίποτα ! Στην σχολή πηγαίνω απλά για να πάω ! Όταν είμαι σπίτι νιώθω ότι δεν κάνω τίποτα και διαβαζω χωρίς όμως να μαθαίνω αυτά που διαβάζω ! Δεν με νοιάζει αν αποτυχω αλλά από την άλλη με πειράζει και τι εικόνα θα δείξω !έχω σκεφτεί να παρατησω την σχολή μου αλλά φοβάμαι ότι αυτό θα με κυνηγάει σε ολη μου την ζωηκαι δεν Θ μπορώ ν βρω κάτι να κάνω ! Πλέον τ μόνο π με ευχαριστεί είναι να προσποιουμαι ότι όλα είναι καλά ! Όνειρα δεν έχω ! Στους έξω λέω ότι όλα είναι καλά ! Τι σύμβολο Θ μπορούσε ν μου δώσει κάποιος ?