Σου έλεγε οτι είσαι σπάνιος άνθρωπος για να σε θαμπώσει και να σε έχει του χεριού του. Και όχι, δεν σε εκτιμά, γιατί σε έχει για καβάντζα. Δεν υπάρχει πως και γιατί, έτσι είναι. Οπότε του ρίχνεις μούτζα και τον διαγράφεις τελείως.
16.10.2017 | 02:05
Ειμαι τοσο ηλιθια?
Long story short: προσπαθησαμε να κανουμε σχεση απο αποσταση, ειπε τοσα πολλα εβγαλε πανω μου οτι ψυχολογικα ειχε απο την προηγουμενη τετραχρονη σχεση του, πιρε πισω οσα ειπε και εν τελει δεν μας βγηκε. Πληγωθηκα οσο τιποτα αλλο, αρρωστησαμ χρειαστηκα τη βοηθεια ειδικου, το καταπιεσα και νομιζα το ξεπερασα.Μεχρι που αποφασισα να γυρισω για δουλεια στην ελλαδα. Και αφου τακτοποιησα το θεμα δουλειασ δεν ξερω τι και πως αλλα με επιασαν τα διαολια μου και αρχισα να σκεφτομαι οτι τωρα που ειμαι εδω μπορει και να δουλεψει το μεταξυ μας.Βρεθηκαμε μαζι με την κοινη μας παρεα σε μια συναυλια. Εγω το μονο που ηθελα ηταν να του πω οτι γυριζω μονιμα ελλαδα και τιποτα παραπανω. Χαιρετηθηκαμε πολυ τυπικα. Τον ρωτησα πως παει η δουλεια και με ρωτησε ποτε ξαναφευγω. Εγω εκει απαντησα οτι σκοπευω να μεινω εδω. Και εκει σταματησ εη κουβεντα. Και ολ εδειχαν πως δεν θα υπηρχε συνεχεια. Οσο συνεχιζοταν η βραδια εβγαλα το χερι του απο την πλατη μου τεσσερις φορες μεχρι που καποια στιγμη ηρθε με αγκαλιασε και προσπαθησε να με φιλησει. Του ειπα "τι θες αφου δε με θες?" και μου απαντησε οτι τωρα που ειμαι πισω αυτος ειναι διαθεσιμος για μενα για ολα τα ενδεχομενα. Προσπαθησα πολυ να το καταπιεσω αυτο που αισθανομουν εκεινη την στιγμη αλλα δεν τα καταφερα και ετσι βρεθηκαμε να φιλιομαστε. Του ειπα πως εχω καταλαβει τα λαθη μου, εχω αναλαβει τις ευθυνες μου, ειμαι πιο ωριμη και πως τωρα μπορουμε να εχουμε την ευκαιρια μας. Μου απαντησε οτι με θελει αλλα μου αξιζουν τα καλυτερα και αυτος δεν ειναι το καλυτεο για μενα και πως πρεπει να το ξεπερασω. Του ειπα πως ξερω πως μετα απο εμενα δεν ειχε τιποτα σοβαρο και αξιολογο και πως δεν μπορω να καταλαβω πως ενω αντιλαμβανεται οτι ταιριαζουμε και οτι εχουμε χημεια επιλεγει κατι αλλο. Μειναμε στο θα σε παρω αυριο να μιλησουμε και να βρεθουμε. Και μετα απο δυο ωρες ελαβα ενα μηνυμα που ελεγε οτι δε με θελει, οτι πρεπει να ξεκολλησω, οτι ηταν λαθος αυτο που εγινε και πως αυτη την περιοδο θελει να αφοσιωθει μονο στη δουλεια του και πως ειναι "oτι κατσει, οπου κατσει, οποια κατσει." Μου πηρε μια εβδομαδα να συνελθω και να συνειδητοποιησω πως αυτος ο ανθρωπος ειναι τοξικος. Και τωρα μαθαινω οτι την περιδο εκεινη κυνηγουσε μια κοπελα που δεν τον ηθελε με τιποτα και πως το προηγουμενο βραδυ απο αυτο που βρεθηκαμε ηταν κατω απ το σπιτι της και της χτυπουσε τα κουδουνια. Και η απορια μου ειναι γιατι να μην μπορει να εκτιμησει αυτο που εχει μπροστα του και γιατι ενω συμφωνα με τα λεγομενα του ειμαι πραγματικα σπανιος ανθρωπος να μου φερεται ετσι?
1