ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ποιος είναι εκείνος που δε φοβήθηκε τα λόγια τα γυμνά. Τις καρδιές που τα ξέρουν όλα. Που μας μαλώνουν, μας πληγώνουν και μας στέλνουν εξορία στη μοναξιά. Για να βρεθούμε πάλι εκεί που πάντοτε ήμασταν. Να ανασαίνουμε την μυρωδιά που μας θυμίζει από που ερχόμαστε, και που πάμε. Εκεί έξω, σε άλλους γαλαξίες. Στο μακρινό μέλλον. Και ζούμε και μαθαίνουμε και γελάμε και κοιμόμαστε και τρώμε και αρρωσταίνουμε και πάμε τα ρούχα στο καθαριστήριο και ακούμε μουσική και ποτίζουμε τις γλάστρες μας. Κι ενώ τα κάνουμε όλα αυτά, η καρδιά αφουγκράζεται. Ψάχνει να βρει την Αγάπη. Τη θαλπωρή εκείνη που ένοιωσε κάποτε, σε ένα σκοτεινό μέρος. Στο βαθύ της ανθρώπινο παρελθόν. Πριν προλάβει να μάθει το φόβο. Η καρδιά αφουγκράζεται.Πάντα και πάντα.