ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαι 1,5 χρόνο άνεργος και δεν μπορώ να βρω δουλειά...έχω στείλει παντού βιογραφικά, έχω περάσει από αμέτρητες συνεντεύξεις και τίποτα...είμαι 29 χρονών και δεν έχω βρει μια μόνιμη δουλειά να βγάζω έστω ένα χαρτζιλίκι...καλά μην συζητήσω να βρω δουλειά πάνω σε αυτό που σπούδασα...παντού ζητάνε προυπηρεσία....Βγήκαν σήμερα κάποια αποτελέσματα ενός προγράμματος του οαεδ και είμαι στην 40κάτι θέση επιλαχών....έλεος πια....Μένω με τους γονείς μου και δεν τους μπορώ άλλο...έχουν μεγαλώσει και γίνονται παράξενοι και γεμάτοι αρρώστιες....όλη μέρα συζητάμε τα ίδια....δεν τους ζητάω χρήματα γιατί και εκείνοι δύσκολα τα βγάζουν...Έχω να κάνω σχέση 3 χρόνια...δεν μπορώ να κάνω σχέση τώρα εάν δεν βρω πρώτα μια δουλειά...Αισθάνομαι ότι κανείς δεν με καταλαβαίνει...όλοι ρωτάνε με άσχημο τρόπο εάν βρήκα δουλειά και τι κάνω όλη μέρα και με φέρνουν σε δύσκολη θέση....μέχρι και υποδείξεις μου κάνουν κάποια άτομα που δεν έχουν δουλέψει ποτέ στη ζωή τους...όλοι γύρω μου δουλεύουν...Όλοι οι γνωστοί στα κοινωνικά δίκτυα όλο καφετέριες, κλαμπάκια, διακοπές και τραλαλα τρολολολο...και οι μισοί από αυτούς δεν δουλεύουν.....έχω αρχίσει και έχω κάνει πολλά άτομα πέρα...Με εκνευρίζει επίσης να με κοιτάνε σαν να με λυπούνται...ξέρετε ήδη λυπάμαι τον εαυτό μου, δεν χρειάζεται να το βλέπω στα μάτια σας....Έχει να γίνει κάτι καλό στη ζωή μου πολύ καιρό...Δεν αντέχω άλλο...προσπαθώ να είμαι θετικός αλλά δεν μπορώ....Δεν ξέρω πλέον τι νόημα έχει η ζωή μου?Αισθάνομαι ότι υπάρχουν παντού αδιέξοδοι...Έχω κάνει κάτι λάθος?Είναι κανείς στην κατάσταση μου ή ο μόνος είμαι? Γιατί από ότι βλέπω εδώ άλλα είναι τα θέματά σας....