27.10.2017 | 10:45
Σήμερα..
..ξύπνησα με μια (σχεδόν) ανομολόγητη νοητική έλξη να επικοινωνήσω μαζί σου. Όχι όμως,βράχος θα σταθώ. Μου είχες πει κάποτε "θέλω να είμαι στη ζωή σου",γενικά και αόριστα το είχα λάβει τότε..και με έχει κάπως ενοχλήσει,κοίτα πως γυρίζουν τα πράματα και αισθάνομαι εγώ έτσι πλέον. Δε βαριέσαι,το καταπίνω και προχωράω. Λάθη εκατέρωθεν και η φούσκα γίνεται λάκκος,εύκολα. Πόσω δε, όταν ο καθένας τα έχει κάνει σκατά στην προβληματική ζωή του,για διαφορετικούς πιθανολογώ ή/και γνωρίζω.. λόγους. Έχουμε προχωρήσει στη ζωή μας,έτσι ή αλλιώς. Τέλοσπάντων, μου λείπεις..ή μου λείπει το πως ένιωθα όταν ήμασταν μαζί. Ή και τα δύο,ποιος ξέρει..ή ακόμα πιο εύστοχα η αλληλεπίδραση που υπήρχε μεταξύ μας.Και σίγουρα μου λείπει η επαφή που είχαμε,η κατανόηση από πριν για τον άλλον,δυσεύρετα πράματα πλέον.Υποπτεύομαι ότι δεν έχουμε επιλέξει να θυμόμαστε τα ίδια από τότε,αλλά τι να κάνεις,έτσι είναι η ζωή,σχεδόν πάντα έχει δύο όψεις,οπότε δεκτές και οι δύο.Αυτά εν συντομία..γιατί η δίψα μου για σένα μετά από τόσα χρόνια,ακόμα δε λέει να σβήσει,μετά και τα όσα τραυματικά περάσαμε..Άιντε,να προσέχεις παλιοκόριτσο,σε φιλώ.
0