ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Απευθύνομαι κυρίως σε γνώστες ψυχολογίας. Εστιάζουμε σε ετεροφυλοφιλικές σχέσεις. Πώς είναι δυνατόν να βλέπεις δύσκολα έναν άντρα να μπορεί να δεσμευτεί από μια για την εποχή μικρή ηλικία (π.χ 20, 25) σε μια σχέση με προοπτική γάμου και μονιμότητας, ενώ μια γυναίκα από αυτή την ηλικία αν της λάχει μια τέτοια σχέση μέσα στο μυαλό της να οπτικοποιεί και σχετικά γρήγορα το "για πάντα" και να καταφέρνει (!!) "να τηρεί τους όρκους πίστης"; Και ΔΕ μιλάω για κοπέλες που για να μη το πάω πολύ μακριά στα 25, μπορεί να έχουν ζήσει τη ζωή τους μέχρι τα 22 τόσο όσο ούτε ένας 40ρης δεν έχει ζήσει. Ας πάρουμε τη περίπτωση δύο ισοδύναμων από άποψη εμπειριών ανθρώπων.