Γιατί γράφετε όλοι σαν ποιητες;
30.10.2017 | 20:13
Παράθυρο,που χρόνια κρατάω ανοικτό.
Ν'ανοίξεις το παράθυρο, αυτό που βλέπει στη θάλασσα, αυτό το αγαπημένο μου παράθυρο από όλα τα παράθυρα του κόσμου,και να σταθείς εκεί για ένα λεπτό. Να κοιτάξεις το απέραντο της θάλασσας και να πιστέψεις για μια στιγμή, πως όλη σου η ευτυχία είναι εκεί, κάθεται μαζί σου σε εκείνο το τραπέζι.. Θα κρατήσει μόνο μια στιγμή απ' τη ζωή σου όλο αυτό,μα τότε θα με νιώσεις.. Δε χρειαζόμουν τίποτα άλλο εκείνο το απόγευμα για να δικαιολογήσω την ύπαρξή μου στον κόσμο.. Δε χρειαζόμουν τίποτα παραπάνω απ'τη ματιά σου όσο ζούσα..
1
