Ίσως απλώς να μην συναναστρέφεσαι με τα κατάλληλα άτομα. Πάιζει και αυτό σημαντικό ρόλο, μιας και δεν ταιριάζουμε με όλους. Πολλοί άνθρωποι δεν ταιριάζουν, παρά μόνο με πολύ λίγα άτομα. Τα υπόλοιπα τα ανέχονται (ή όχι) ανάλογα με τον χαρακτήρα τους. Εσύ θεωρείς πως έχεις κάποια σημαντικά ελαττώματα; Και αν ναι, ποια πιστεύεις πως είναι αυτά; Επίσης, αν υπάρχουν και δεν σου αρέσουν εσένα, κάνεις κάτι για να αλλάξεις; Άσχετα από το πως νιώθουν οι άλλοι για αυτά τα πράγματα, μιας και δεν είναι δική τους δουλειά.
4.11.2017 | 20:48
Μία εξομολόγηση για την μοναξιά
Μόλις κατάλαβα κάτι. Σήμερα, πριν λίγο.Δεν έχω φίλους. Δεν είχα ποτέ. Έχω πολλούς γνωστούς και φιλικά πρόσωπα, πιστεύω επειδή είμαι ένα θετικό άτομο που θα μιλήσει, θ' αστειευτεί, θα σου σταθεί, θα κάνει για παρέα. Μέχρι εκεί όμως. Κανείς δεν έρχεται πιο κοντά. Ίσως φαίνομαι παράξενο άτομο, ίσως όχι τόσο cool. Ίσως και να μην φαίνομαι καθόλου. Να είμαι σαν μια ευχάριστη ταπετσαρία. Δεν έχω αυτοπεποίθηση, είναι αλήθεια. Και δεν έχω φίλους. Κάποιον να πάμε μαζί κάπου ή να κάτσουμε στο σπίτι να τα πούμε, να γελάσουμε, να περάσουμε καλά. Νιώθω πολύ άσχημα γι' αυτό. Έχω περάσει πολλές δεκαετίες έτσι. Προσπάθησα να το παίξω αλλιώς αλλά δεν γίνεται, κάπου κουράζεσαι, βγαίνει ο εαυτός σου. Και με αυτό τον εαυτό οι άλλοι δεν θέλουν να'χουν πολλά-πολλά. Είναι πολύ βαριά η απόρριψη, ειδικά για έναν άνθρωπο που δεν θέλει να είναι μόνος. Έχω ξαναγράψει εδώ. Ζητούσα γνώμες και βοήθεια, ένιωσα πολύ ωραία με την ανταπόκριση. Αυτή την φορά είναι πραγματική εξομολόγηση γιατί δεν υπάρχει κάποια λανθάνουσα ερώτηση, ούτε κάτι που θα μπορούσατε να μου πείτε.Δεν έχω φίλους. Δεν είχα ποτέ. Και νιώθω μοναξιά, σαν σκουπίδι.
1
