ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

...πως πρόσφατα παντρεύτηκε ο πρώην μου. Και όχι ένας τυχαίος πρώην, αλλά ο άνθρωπος με τον οποίο μοιράστηκες τη μέγιστη δόση πάθους και έρωτα που μπορούσε να αντέξει η ύπαρξή σου. Που δεν μας έφτανε η μέρα να μιλάμε, η νύχτα για να κάνουμε έρωτα και η ζωή για να χορτάσουμε ο ένας τον άλλο. Όλα αυτά κάποτε...Κι άσχετα από το εάν είμαι πολύ καλά πλέον στη ζωή μου, κάπου εκεί βαθιά θυμάμαι εκείνη την πρόταση γάμου που μου είχε κάνει ένα χειμωνιάτικο βράδυ, όταν του χάρισα τον πίνακα ζωγραφικής που είχα φτιάξει ειδικά για εκείνον. Τον "Έρωτα θεό" μου. Ε, όσο να' ναι... πλανήθηκε στην ατμόσφαιρα μια ψιλοπίκρα.Αλλά...λέω να το αντιμετωπίσω κάπως έτσι:Πάω να κάνω προπόνηση στο σάκο του μποξ. Και μετά, αφού σινιαριστώ, θα ανοίξω το ροζέ το καλό και θα βάλω μουσική. Και ίσως καλέσω και τον γείτονα που μου είπε χτες στο γυμναστήριο ότι βρήκε ένα καλό βινύλιο με Gary Moore. Έχω και ΠΙΚΑΠ. ;-)