ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Α στην αρχή με αυτομαστίγωμα ( μη αποτελεσματικό, οπότε να λειτουργήσει σαν αντιπαράδειγμα). Αναρωτιέμαι μήπως έφταιξα και πού στη συνέχεια. Όταν "μοιράσω" τις ευθύνες μέσα μου αποφασίζω ότι η λύση είναι μία αυτοβελτίωση: θέλω να γίνω καλύτερη, να μάθω τίποτα απ' αυτά που παράτησα στη μέση. Να εξελιχθώ εν κατακλείδι.Γενικά θίγεις ένα θέμα που κάνει πολύ τζίζ σε μένα. Δεν μπορώ να μ' αδικούν, ν' αδικούνται άλλοι ή να διαπιστώσω ότι έχω αδικήσει κάποιον( στο τελευταίο βέβαια μπορώ ν' αντιδράσω πιο δυναμικά). Όταν βλέπω αδικίες θέλω απλά ν' απομακρύνομαι και στον αντίποδα των ατόμων που μου έχουν φερθεί σκάρτα σκέφτομαι τ' άτομα που μου εχουν φερθεί και μου φέρονται πραγματικά όμορφα χωρίς δολιότητα και εστιάζω σ' αυτά.

Το αίσθημα της αδικίας είναι από τα πιο δύσπεπτα. Χρόνο θέλει και να μην υπεραναλύεις. Αυτό το "γιατί μου φέρθηκε έτσι" είναι το χειρότερο που μπορείς να σκεφτείς. Άσε τον εαυτό σου να ηρεμήσει και μην ζορίζεσαι περισσότερο με ερωτήσεις που ίσως να μην απαντηθούν ποτέ.