ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Με αγαπας οσο τιποτα το ξερω. Με λατρευες και το εβλεπα.Δεν ημουν ο εαυτος μου τον τελευταιο καιρο.Δεν σε εψαχνα, δεν εβρισκα χρονο για σενα, το σεξ και οι εξοδοι με το ζορι. Εξ αλλου το να βλεπω tv μαζι σου, ειχε γινει για μενα ο χρονος μας.Σκεφτομουν, ισως φταιει η ρουτινα, ισως να εφυγε ο ερωτας, αλλα σ αγαπουσα οσο τιποτα.Εσυ μου το φωναζες και εκλαιγες. Οτι δεν ειμαι εδω, δεν ειμαι ο ιδιος. Εγω δεν ακουγα. Ελεγα "ολα καλα" μεσα μου. Την αγαπαω. Εσυ μαζευες και γω δεν καταλαβαινα.Τα κανες σκατα παραδεξου το. Με προδωσες. Οταν μου ανακοινωσες τη φυγη σου, ειπα "οκ συνηθεια ημασταν, απλα εφυγες πρωτη".Και τοτε το ειδα να ξερεις.Μεσα σε κλαματα με ρωτησες γιατι σταματησα να ειμαι αυτος που γνωρισες, καταλαβα ποσο ειχα φυγει.Και την ωρα που σε εχανα το ποσο σε θελω ακομα.Η ζημια ειχε ηδη γινει και συ μου φωναζες ενω εφευγες οτι χωρις εμενα δε μπορεις να φανταστεις τη ζωη σου.Και τωρα που εφυγες το ιδιο βλεπω και γω.Δεν ξερω αν θα ανταμωσουμε ξανα εμεις οι δυο.Ξερω οτι δεν θα συγχωρεσω τον εαυτο μου για αυτο που ειδες απο μενα. Ακομα και αν με ξαναπροδωνες στο τελος.