ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Της είπα πως είμαι ερωτευμένη μαζί της και πως δε της ζητάω τίποτα περισσότερο πέρα από τη φιλία της. Ήμασταν φίλες 1 χρόνο. Στην αρχή πέρασα δύσκολα να τη βλέπω αλλά βλέποντας πως αυτή είναι καλά και φέρεται ώριμα είπα ως εδώ. Και ξεπέρασα κάθε φόβο που ένιωθα. Και ήμουν μια χαρά... Συμπεριφερομουν κομπλέ. Για λίγο καιρό (1 βδομάδα περίπου) ήμασταν μια χαρά. Και ξαφνικά, αρχισες να αλλάζεις συμπεριφορά. Τι έγινε;;; γιατί άρχισες να μου τη λες συνέχεια... Να βγαίνουμε με τις φίλες σου να λέμε 5 τυπικά λόγια και το υπόλοιπο βράδυ να μη μιλάμε μεταξύ μας, να μένουμε μόνες μας και να κοιτάς το ταβάνι, και όταν είναι να βγω με άλλη παρέα να χαλιέσαι και να το δείχνεις άσχημα... Να μη μπορούμε να τα βρούμε πουθενά. Σου είχα πει να βγούμε οι δύο μας για ένα ποτό όπως κάναμε παλιά, και να κάνεις χίλια δυο για να μην είμαστε μόνες μας. Και στην έξοδο να μη πολύ μιλάμε. Στα γενέθλια σου γιατί με καλέσες;;; πέρασαν σχεδόν 2 μήνες και δεν προσπάθησες καν να βγούμε... Ούτε καν πριν τις γιορτές... Απορώ γιατί έστειλες μυνημα για τα Χριστούγεννα. Πλέον, δεν νιώθω κάτι ερωτικό, αλλά έχω απογοητευτεί και για τη φιλία που είχαμε. Αυτό ήταν η φιλία μας;; μετά το θυμό έρχεται η απογοήτευση και αυτό είναι χειρότερο συναίσθημα, για έναν άνθρωπο που ήταν σημαντικός για μένα. Σημαντικός ως φίλη, και σιγά σιγά δημιουργήθηκε κάτι περισσότερο. Αλλά εν τέλη μάλλον και η φιλίας μας ήταν πρόσκαιρη.