ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ειμαι με εναν ανθρωπο εναν χρονο τωρα.. Ξεκινησαμε στην πλακα αλλα εγινε για μενα οτι πιο σημαντικο εχω. Ενα χρονο μετα και καθε φορα που τον βλεπω τρεμουν τα ποδια μου και νιώθω πιο ερωτευμένη απο ποτε.. Καθε φορα τον ερωτεύομαι και λιγο ακομη.. εκεινος. Ευγενικος, καλος, μου μιλαει και λιώνει.. με κοιτάει και χάνεται.. περναμε απιστευτα μαζι.. Εχουμε αποξενωθει απο τον κοσμο και καθε φορα βρισκομαστε σπιτι.. μενει λιγο μακρια οπότε βρισκομαστε 2-3 μερες την εβδομαδα που τις περναμε μονο μαζι.. δεν βγαινουμε απ το σπιτι.. βλεπουμε ταινιες, μαγειρευουμε.. παίζουμε κανουμε απιστευτο σεξ.. μιλαμε με τις ωρες.. ειναι μαγικα... μεχρι εκει.. οταν φευγει ομως με τρωνε οι σκεψεις.. Μου λεει οτι μ αγαπαει και φαινεται παντου.. περασαμε 3 μηνες μακρια λογω δουλειάς και απλα δεν βλεπαμε την μερα να βρεθουμε... η αποσταση δεν χαλασε καθολου αυτο που νιωθαμε αν και το φοβόμασταν.. εδω ειναι ομως οι αμφιβολιες μου που έρχονται και μενουν καθε φορα που φευγει αυτος.. Δεν εχω γνωρίσει κανεναν απ την ζωη του.. περα απο εναν απ τους κολλητους του που τον ηξερα ετσι κι αλλιως απο πριν. Μενει λιγο εξω απ την πολη που μενω και δεν εχω παει ποτε σπιτι του, ενας λογος βεβαια ειναι γιατι οταν πρωτοβγαιναμε του ειχα πει οτι νιωθω αμήχανα να παω γιατι στο επανω σπίτι μενουν οι γονεις του.. Δεν ειμαι πουθενα στην ζωη του.. οταν το συζητήσαμε μου ειπε οτι πολυ θα ηθελε να γνωρισω τους φιλους του, απλα θεωρουσε οτι εγω δεν θελω.. πραγμα που δεν στεκει καθολου.. Ακομη και οτι δεν βγαινουμε με προβληματιζει γιατι ενω περναμε τοσο ωραια οι δυο μας και ουτε εγω θα ήθελα να βγουμε, δεν θα ηταν πιο υγιές να βγαιναμε; εστω και με το ζόρι για μία βόλτα ή εναν καφε; Εγω 20, εκεινος 23.. Εχω προβληματιστει απειρα.. Ειναι σχεση αυτο; ξερω οτι για εκεινον σημαινω πολλα.. γιατι ομως δεν θελει να με ενταξει στην ζωη του;