ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Δε σκέφτεσαι σωστά. Η πρώτη σκέψη που έχεις να κάνεις είναι αυτή:ποιός γράφει κάτι τέτοιο; γιατί το γράφει; Αν με σύνεση, ειλικρίνεια και λογική απαντήσεις σε αυτό, θα ανακαλύψεις πως κι εσένα υπάρχουν άνθρωποι που δε σ' ενδιαφέρουν, περνούν δίπλα σου σαν τον άοσμο αέρα. Αντιλαμβάνεσαι πως φυσάει κι ωστόσο δε δίνεις παραπάνω σημασία. Κι όσο για τα καλούπια, όλοι σε κάποιο βρισκόμαστε, είτε γιατί μπήκαμε, είτε γιατί άλλοι μας εντάσσουν εκεί κι ας μη το βλέπουμε εμείς. Το εγκληματικό δεν είναι να βρίσκεσαι σε κάποιο καλούπι, αλλά να θέλεις σώνει και ντε να μπεις σ' εκείνο που έχει τα περισσότερα likes ακόμη κι αν μαγκώνεσαι με όσα δε σε εκφράζουν.

Φυσικά και δεν σημαίνει κάτι τέτοιο.Ελπίζω κάποια στιγμή όλο αυτό το καλούπωμα (πρέπει κάποιος να είναι έτσι κι έτσι κι έτσι ώστε το Α, το Β, το Γ) να σταματήσει και όσοι έχουν πέσει θύμα του να γεμίσουν επιτέλους αυτοπεποίθηση. Και θα ολοκληρώσω με μια εξομολόγηση στο θέμα: οι πιο ενδιαφέροντες άνθρωποι που έχω γνωρίσει μέχρι τώρα, δεν ήταν ούτε μοντέλα, ούτε είχαν όλοι οικονομική άνεση, ούτε όλοι ήταν 25-30 και κάποιοι μάλιστα ήταν βαθιά μοναχικοί που ούτε από το σπίτι δεν ήθελαν να βγαίνουν. Ήταν όμως γοητευτικοί με το δικό τους αντισυμβατικό τρόπο, τόσο αξιόλογοι που ήταν εκπληκτική εμπειρία να συναναστρέφεσαι μαζί τους.Ας μην κολλάμε με καλούπια κι ας εξετάζουμε την ουσία. Μόνο αυτό.