Γλυκιά μου κοπέλα, προτείνω να πας σε ένα γιατρό για να αποκλείσεις άλλες αιτίες και επίσης σε ψυχολόγο, γιατί αυτή η κατάσταση έτσι όπως την περιγράφεις είναι δύσκολη. Το θετικό είναι ότι φαίνεσαι πολύ συγκροτημένη και έξυπνος άνθρωπος, από τον τρόπο που αναλύεις το πρόβλημα, και πιστεύω ότι θα βρεις τη λύση και επίσης ότι το μοιράζεσαι με το σύντροφό σου και προσπαθείτε μαζί να βρείτε λύση, είσαι τυχερή που έχεις κάποιον δίπλα σου! Ίσως σαν μία προσέγγιση θα σου πρότεινα να μην σε απασχολεί όλη την ώρα αυτό το θέμα. Εκλογίκευσέ το, σκέψου ότι αρκεί που παίρνεις τις απαραίτητες βιταμίνες και θερμίδες με χυμούς και κάποιες τροφές που ανέχεσαι και ότι αυτό αρκεί. Το λέω γιατί εάν είναι ψυχολογικό και ηρεμήσει το μυαλό σου σε σχέση με το ότι σε αγχώνει το ότι δεν θέλεις να φας, ίσως το τελευταίο να αλλάξει. Καλή συνέχεια!
10.1.2018 | 11:05
Δεν μπορω να φαω
Οχι δεν κανω διαιτα , ουτε εχω εμμονη με το σωμα μου. Παντα ετρωγα ισορροπημενα και μερικες φορες εκανα και τις ατασταλιες μου. Μεγαλη στεναχωρια δεν περναω, οποτε η ψυχολογικη μου κατασταση ειναι σταθερη. Το θεμα ειναι πως ολα τα φαγητα μα ολα μου μυριζουν η μου φαινονται περιεργα στη γευση η στην υφη τους σε σημειο να μου ερχεται εντονη αναγουλα η να θελω να βαλω να τα κλαμματα αν πιεστω για να φαω. Στην αρχη καποιος μου ειπε πως πολλες φορες το παθαινουν αυτοι που μαγειρυεουν. Μα σπανια μαγειρευω εγω, λογω ωραριων συνηθως προετοιμαζει το φαγητο ο συντροφος μου. Αρχισα να τρωω περισσοτερο απο εξω, μα ειδικα εκει ουτε μια μπουκια δεν μπορουσα. Αποφασισαμε με τον συντροφο μου , αφου το συζητησαμε να αλλαξουμε τις ωρες μαγειρεματος και να ψωνιζω τα τροφιμα αποκλειστικα εγω ,μηπως και λυθει το θεμα γιατι σκεφτηκα πως ισως εχω φαει κολλημα πως πρεπει να ξερω τι τρωω και τα σχετικα. Ουτε τοτε εγινε κατι , ακομα χειροτερα τα πραγματα αηδιαζα γιατι ολα μου φαινοταν αθλια.Ουτε στις γιορτες μπορεσα να φαω σε αλλα σπιτια. Πειναω. Καταναλωνω πλεον πολλα υγρα ,χυμους και ροφηματα. Απο στερεα τροφη καμια φρυγανια, καροτα καιι βραστα φασολια βραστες πατατες και ρυζι και καποιες φορες και αυτα με δυσκολια. Θυμαμαι στην αρχη εγινε με το κρεας και στη συνεχεια με τα υπολοιπα. Ημουν 58 κιλα και ειμαι περιπου 51 πλεον. Νιωθω οτι δεν ειμαι καλα και φυσικα θα εχει επιπτωσεις και στην υγεια μου. Σχεδον δυο μηνες αυτη η ιστορια. Αποφασισα να παω σε καποιον ειδικο ισως σε ενα ενα ψυχολογο με ειδικευση σε διατροφικες διαταραχες, η σε παθολογο η σε καποιον γιατρο δεν ξερω. Αν καποιος εχει καποια ιδεα η εχει περασει κατι παρομοιο ας μου πει. Πραγματι εχω κουραστει ποτε δεν ειχα καποιο αλλο θεμα με αυτα.
2
