Θεωρητικά καλά τα λες. Ουσιαστικά είστε ανίκανοι να κάνετε σχέση ουσίας, όπως τα περιγράφεις. Είναι θέμα αναθεώρησης των προτεραιοτήτων σας. Και αμφότεροι, έχετε τη ψηλά δουλειά και όχι τη σχέση. Είτε κακό timing, είτε δεν ταιριάζετε (γιατί, μη γελιέσαι, μπορεί και αν συμβαίνει αυτό, όσο και αν δε το πιστεύεις)Σόρρυ που είμαι Κασσάνδρα, αλλά αν δεν πείτε "στο διαλο" η δουλειά, χωριό δε βλέπω.
14.1.2018 | 00:24
Χανουμε την ουσια
Δεν ξερω πως να σωσω την σχεση μου. Ειμαστε μαζι καποιους μηνες . Εγω ειμαι 23, αυτος ειναι 26. Και οι δυο ειχαμε παρομοια βιωματα, εχουμε παρομοια ενδιαφεροντα και υπαρχει μεγαλη κατανοηση,χημεια, συμπληρωνουμε ο ενας τον αλλον. Και οι δυο εχουμε εργασιες οι οποιες μας προσφερουν την οικονομικη ανεση να κανουμε οτι μα οτι πραγματικα θελουμε. Το κακο ειναι οτι επειδη δραστηριοποιουμαστε στον τομεα των επιχειρησεων δεν υπαρχει ωραριο και καθως πηγαινουν πολυ καλα τα πραγματα εργαζομαστε συνεχως (οχι για τα λεφτα, οποιος εργαζετε σε αυτον τον τομεα καταλαβαινει). Δεν υπαρχει χρονος, υπαρχει γκρινια και απο τις δυο πλευρες και γενικα νιωθω οτι αναλωνομαι και εγω και αυτος στα καθημερινα και ασημαντα και ξεχναμε τους λογους που ειμαστε μαζι .. Δεν θελω να τον χασω απο τη ζωη μου, ειναι πραγματικα πολυ δυσκολο να βρεις εναν ανθρωπο με αξιες και σεβασμο σημερα ποσο μαλλον στην ηλικια μας. Δεν θελω να ζηλευω, να γκρινιαζω και να νιωθω ασχημα οταν δεν μου τηλεφωνει. Δεν θελω να χαλασω την σχεση γι αυτους τους λογους. Γιατι να ειναι δυσκολο να ζεις με ατομα που αγαπας. Τι αλλο μας εχει μεινει εκτος απο αυτο;
3
