ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Όσοι απο εσάς τους σχολιαστές ειρωνευεστε τα συναισθήματα όσων δυστυχώς ερωτευτηκαν χωρίς ανταπόκριση και δε ζητούν κάτι, προφανως αισθάνεστε παντα όπως αρμόζει και δεν ενθουσιάζεστε και εύκολα. Εμεις οι "ανοητοι"-κατ' εσάς- είμαστε για να γελάτε. Αν δεν κατανοείτε κάτι μπορείτε να ρωτήσετε ευγενικά, αν σας ενδιαφέρει φυσικά , κι οχι να γελοιοποιείτε το πως νιώθει κάποιος. Δεν ξέρετε τι προσπάθεια έχει καταβάλει για να το ξεπεράσει. Έτσι, δε βοηθάτε. Βρίσκετε τα σχόλια ανοιχτά και γράφετε την ανοησία σας που προφανώς κάποιους τους πληγώνει και τους θίγει, και το γνωρίζετε, αλλά δε σας νοιάζει γιατί νομίζετε ότι είστε "ανώτεροι" και μπορείτε να κρίνετε άφοβα. Μπράβο σας, και τώρα τι; Θα λάβετε κάποιο βραβείο για το σχόλιο σας αυτό ή νιώσατε τόση αγανάκτηση που δε μπορέσατε να μη σχολιάσετε; Και για να απαντησω στην απορία σας, ναι κάποιοι αισθάνονται στον παράδεισο με ένα βλέμμα και δυο λέξεις, όχι οποιουδήποτε αλλά εκείνου που ερωτεύτηκαν, δυστυχώς όχι εσκεμμένα. Ίσως απλώς επειδή δεν μπορούν να έχουν τίποτα περισσότερο από εκείνους. Αυτό το είχατε σκεφτεί; Κάποιοι/καποιες δεν περιμένουν μόνο υλικά δώρα ή ανταπόκριση ώστε να ευτυχήσουν και αυτό ακριβώς είναι το ελάττωμα τους. Αγαπούν αθώα, αλλά κατά τη γνώμη σας ανοητα. Ωριμαστε επιτέλους, έστω συναισθηματικά, και αποδεχτείτε και εμάς. Όπως εμείς δεχόμαστε ότι υπάρχετε κι εσείς, απλώς δειξτε λίγη ευγένεια.