ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

μερικες φορες οι γονεις σου σε βγαζουν εκτος εαυτου. ο πατερας μου απο παντα ηταν ανθρωπος που ανακατευοταν στις ζωες των παιδιων του σε ενοχλητικο σημειο. επαιρνε αποφασεις για μας ακομη και τωρα που ειμαστε και οι 4 ενηλικες και οι μισοι απο μας εχουν δικες τους οικογενειες. ενταξει εχει βοηθησει οικονομικα οσους απο μας ειχαν αναγκη αλλα δε νομιζω πως αυτο του δινει το δικαιωμα να χειριζεται τις ζωες μας οπως του κανει κεφι.ανακατευεται σε ολα...λεει σε ολον τον κοσμο τα προσωπικα μας, κλαιγεται σε ολους για τις δουλειες μας, για τυχον προβληματα υγειας κτλ κτλ...εχω βαρεθει να του εξηγω πως δε θελουμε να δημοσιοποιει τα οικογενειακα μας...απο τοτε δε που βγηκε στη συνταξη ολη μερα ειναι με ενα τηλεφωνο στο χερι και μιλαει με οσους ξερει και τους λεει τα δικα μας...τι στο καλο του συμβαινει και δεν μπορει να κρατησει το στομα του κλειστο? δεν καταλαβαινει οτι δε θελουμε να ξερουν τι κανουμε στο σπιτι μας? οταν του κανουμε παρατηρηση να σταματησει θυμωνει και λεει οτι του φερομαστε ασχημα,κανει σαν 5χρονο που το μαλωσαν και αρχιζει να παρουσιαζει τον εαυτο του σαν θυμα. δεν αντεχεται αλλο αυτο και δε θελω να σκεφτω που θα φτασει οταν γερασει και γινει ακομη χειροτερη η κατασταση.