4.2.2018 | 15:56
Ανακύκλωση συναισθημάτων
Ήρθε η ώρα να ξεφτυλιστώ.Καλησπέρα με έπιασε πάλι το παράπονο σήμερα με τα ανθρώπινα όντα και τον τρόπο που χειρίζονται τις μεταξύ τους σχέσεις. Εδώ και καιρό προσπαθώ που να πάρει να μπω σε μια σχέση. Ο ένας δεν είναι έτοιμος γιατί τώρα βγήκε από σχεση, ο αλλος ειναι δουλευταρας και τον τρώνε οι υποχρεώσεις. Και να τρέχω και να δίνω και να λέω δεν πειράζει κάποια στιγμή θα καταλάβει κάποιος την αξία μου. Έχει γίνει η καρδιά μου περιβόλι. Απορώ είμαι τόσο άτυχη; Είναι τόσο αποκρουστική και τρομαχτική ίσως η επιθυμία ενός ανθρώπου να σε προσέχει να είναι εκεί σε κάθε σου βήμα έστω και μικρό . και να πω ότι σπαμάρω. Ποτέ . Μάλλον είμαι ταπεινό χαμομηλάκι. Μάλλον είμαι αόρατη. Μάλλον θα κάτσω πάλι στ κρεβάτι σήμερα το βράδυ. Επιφανειακό άνθρωποι. Ένα τσούρμο σε κάθε στενό να αλληλοβλεπονται και οταν καποιος τους κοιτάξει θα τον απορρίψουν. Κρίμα. Σας εδωσα πολυ χρονο και μου φάγατε τα αντεεερα! Καλή λευτεριά ψυχής.
0