ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαι ένας από αυτούς τους ανθρώπους που εύστοχα ομολογώ ότι αποδίδουν κάτι καταθλιπτικές ταινίες. Άτομα τα οποία φοβούνται την παραμικρή επαφή ή την τρυφερότητα ή και την λέξη σαγαπω.. σε νοιάζομαι. Εγώ συγκεκριμένα μεγάλωσα σε ένα υπέροχο οικογένειακο περιβάλλον δυστυχώς όμως ο αποχωρισμός από συγγενείς και φίλους ανά πόσα χρόνια λόγω εργασίας γονιών μου δημιουργησε μάλλον ανασφάλειες. Δεν έχω φιλήσει ποτέ στην ζωή μου κάποιον πέραν της μαμάς μου που και τώρα πια το κάνω με το ζόρι και νιώθω εξαιρετικά αβολα.Δεν αφήνω ποτέ να μου ακουμπάνε το χέρι και οτιδήποτε άλλο και οσες φορές έτυχε απλά έπαθα συμφόρηση.Δεν έχω πει ποτέ σαγαπω και όσες φορές προσπάθησα ( και ήταν πολλές) έβαζα τα κλάματα διότι ένιωθα τόσα πολλά που δεν μπορούσα να πω . Όλοι μου λένε ότι δεν νοιάζομαι ή ότι τους θεωρώ υποτελείς οι οποίοι πρέπει συνεχώς να τρέχουν από πίσω μου για τα ψήγματα της αγάπης μου. Είμαι υπερβολικά ευαισθητη και κλαίω συνεχώς. Δεν αντέχω το αίσθημα ότι κάποιος θα με εγκατέλειψει πρώτος. Και νιώθω ότι αυτό ίσως γίνει από τους πάντες γύρω μου. Το έχω μάλλον δεδομένο αυτο. Δεν θέλω τον οίκτο κανενός. Θέλω απλά πολύ κατανόηση..:(