ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Τον Μάιο βαφτίζω την κόρη μου, και ανακάλυψα κάτι το οποίο "εκμυστηρεύτηκε" η γιαγιά μου σε εμένα. Ενώ ψάχναμε με τον άνδρα μου όνομα για την μπεμπούλα μας, ρωτησα και την γιαγιά μου, την οποία υπερλατρεύω, για ιδεες ονομάτων. Αν και είναι πάνω από 93 χρονών τα έχει 400. Σας παραθέτω τον διάλογο που κάναμε μεταξύ μας.-Βγαλ' την Ροζαλιτσα-Ροζαλία; Μα καλά πως σου ήρθε αυτό;-Καλά αγου δεν σ' αρεσει βγαλ' την Ρόζα.-Ρόζα; Που τα πέτυχες βρε γιαγια αυτά τα ονόματα. Ααα θες να βγάλω το ονομά σου στα ξενα; (Την γιαγια μου την λένε Τριανταφυλλιά, την φωναζουν "Φυλλη" γι αυτο και το ξέχασα)-Όχι μωρε καρδούλα μου... Απλά το 'χω καημό.-Τι έχεις καημό γιαγιά; Που δεν έβγαλε η μαμά το όνομα σου; -Ναι.-Γιαγιούλα όμως τωρα εγω την κόρη μου δεν μπορω να την βγάλω Τριανταφυλλιτσα. Θα ντρέπεται. Είναι λίγο περίεγο...-(ψιλο γελάει) Αμ και γω ντρέπομαι για το Τριανταφυλλιά, το Φυλλη. Αμ όνομα είναι τουτο; Πιο ωραίο δεν είναι το Ρόζα, ε; Πιο αληθινο, πιο εβραικο;-Λατινικό είναι το Ρόζα, όχι εβραικό.-Λατινικό που το χρησιμοποιούσαν οι Εβραίοι. -Πρώτη φορά το ακούω. Καλά εσένα πως σου κολλησε το Ρόζα τωρα; (αρχίζω να την βρίσκω λιγο εκνευριστική με την επιμονή της.)-Ε και μενα Ροζα με λένε (βγάζει ένα γελακι)-Εκμονδερνιζεσαι γιαγιά. Αφου σ αρεσει τοσο να σε φωνάζω Ρόζα, θα το πώ και στη μαμά να τα συμφωνήσουμε, θα το πω και στην Μαρία (αδερφη του παππόυ μου). Μην ανησυχεις για τιποτα.-Με ειρωνεύεσαι γιαβράκι μου; Ροζα με λεγανε, δεν στο χει πει η μανα σου;-(σκεφτομαι αρχιζει να ξεφεύγει) Α μπα δεν ου το χει πει.-Ούτε ότι είμαι ολιγον εβραία; -Χαχαχαχαχαχα, ουυυ. Ναι γιαγιακα ναι. (λέω δεν πειράζει με γελάει, ώρες ώρες το κάνει)(έρχεται ο αντρας μου να με πάρει να φυγουμε)Εκείνη τη μέρα δεν με απασχόλησε καθόλου το γεγονός. Το πέρσα στο ντουκου. Ούτε καν που το είπα στον άντρα μου. Την επόμενη μέρα θυμηθηκα κάτι αμυδρα από τα σχολικά μου χρονια που κάναμε τις παραστάσει μνημης και λέγαμε για τους Εβραίους, Το Μπεργεν Μπέλσεν κτλ και θυμάμαι αυτή τη μικρή συγκιμηση της γιαγιούλας μου. Το θυμόμουν τόσο λίγο σαν να το χα δει στον υπνο μου οπότε δεν ήμουν και σιγουρη. Ρώτησα λοιπον τη μαμά μου. Το πολύ πολύ η γιαγιά να με δούλευε λιγουλακι ή να τα είχε ψιλοχάσει (κάτι που απέκλεισα απο την αρχή, αφού το μυαλό της είναι καλύτερο από το δικο μου)-Μαμά, η γιαγιά της προάλες μου πεταξε κάπου ότι είναι εβραία. Με δουλευε ή έλεγε αληθεια (για την ακριβει δεν της το είπα έτσι ακριβώς, αλλά δεν μπορω να το γράψω ολο)- Α στο είπε;(μου το πε με ένα τοσο αδιαφορο ύφος που σχεδον εκνευριστηκα)-Άρα είναι!Και αρχισε να μου λέει γι αυτες τις ιστορίες που βλεπουμε στο σινεμα. Που ένας χριστιανός αγαπάει μια ομορφη εβραια, που οι γονεις της απαγορεύουν να τον ξαναδει, που τελικώς όλοι καταλήγουν στο στρατόπεδο και η κορη ξεφευγει χαρη στον όμορφο χριστιανό που την κρυβει σπίτι του και της δίνει πλαστή ταυτότητα.Και τώρα, μετά από 32 χρόνια που ζω μαθαίνω ότι είμαι κατά 1/4 εβραία. Και νιώθω σχεδον περηφανη. Πότε μου δεν αναρωτηθηκα για τους εβραίους. Το μονο που ήξερα είναι ότι πιστεύουν στη Βιβλο και σκοτωθηκαν οι περισσοτεροι το 1940. Για τους εβραιους της ελλαδας ποτε δεν αναρωτηθηκα. Τι έκαναν πως ζούσαν. Ούτε μου περασε σαν ιδεα ότι η γιαγια μου μπορει να ήταν εβραία ή ότι δεν έχει βαπτιστεί. Και τωρα τι να κάνω; Εδω σε θέλω λιφο. Πώς να βγάλω τη νεραιδούλα μου; Ρόζα ή Αντιγόνη. Δεν συγκρινεται το ένα με το άλλο. Αν την βγαλουμε Ρόζα τελικά πώς θα την βαπτισουμε; Αν πάλι τη βγαλω Αντιγόνη θα στεναχωρηθώ γιατί δεν έκανα το χατιρι στη γιαγιά μου. Και τα δύο μαζι δεν γίνεται. Μου αρέσει πολυ το όνομα Ρόζα, δεν ξέρω αν συμφωνει η πεθερά μου. (αλλουνου παππα ευαγγελιο)(Θέλω να πω ότι η ιστορια μου είναι έντελως αληθινη και ξέρω ότι σε αυτόν τον ιστοτοπο έχουμε πηξει στα τρολ όμως αυτό δεν είναι. Το λέω γιατί είναι μια ιστορια εντελως στερεοτυπική μελοδραματική και αλλα πολλά)