ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

το ξερω πως ειναι ανουσιο αυτο που θα αναφερω αλλα δεν ειχα ποτε καποια ευκαιρια για σχεση λογω προβληματων υγειας οποτε να ειστε λιγο επιεικης στις επικρισεις σας.πριν καιρο με προσεγγισε μεσω ιντερνετ ενας και αρχισαμε να μιλαμε. δεν συναντηθηκαμε ποτε απο κοντα αλλα μοιραστηκαμε πολλα απ την καθημερινοτητα μας. εγω αρχισα να νιωθω καλυτερα..επιτελους καποιος ασχολιοταν μαζι μου και γω ειχα ενα λογο για να ξεφυγω λιγο απ το βαρος του προβληματος υγειας μου.επικοινωνουσαμε καθημερινα μεσω μηνυματων και μιλουσαμε στο τηλεφωνο. καποιες φορες εξαφανιζοταν αλλα οκ μιας και δεν ειχαμε κατι μεταξυ μας δεν εβλεπα το λογο να του πω πως με ενοχλει τη μια μερα να ειναι ολα οκ και μετα να εξαφανιζεται. εδω και δυο βδομαδες εχει ελαττωσει την επικοινωνια...ουτε καν τον νοιαζει αν θα στειλω μηνυμα (κατι που παλια θα το ανεφερε ως παραπονο). ειναι τυπικος και οταν του το ειπα (γιατι ειχαμε πει πως αν βρει καποιος απο μας αλλο ενδιαφερον θα το ξεκοψουμε αλλα θα ειμαστε ειλικρινεις και θα το πουμε στον αλλον...) απαντησε πως δεν συμβαινει τιποτε.οκ μπορει να βαρεθηκε, να βρηκε κοπελα κτλ κτλ αλλα γιατι δεν το λεει να τελειωνουμε? χειροτερο ειναι να αντιμετωπιζω αυτη τη συμπεριφορα.θελω να τον μπλοκαρω απ τα σοσιαλ για να μην εχω αυτην την αγωνια μου αφησε μηνυμα? διαβασε το δικο μου? κτλ κτλεχω ηδη σβησει το τηλεφωνο του απ το κινητο μου για να μην μπω στον πειρασμο να του τηλεφωνησω.το ξερω πως θα μου κοστισει γιατι εστω κι αυτη η επικοινωνια με εκανε να νιωθω λιγο καλυτερα...αλλα δε μπορω και την αδιαφορια.