ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Τα βράδια δεν κοιμάμαι καλα, ο ύπνος αργεί να με πάρει, και όταν με παίρνει παράξενες φιγούρες και ξένα πρόσωπα στοιχειώνουν τα όνειρα μου. Από τότε που έφυγες δεν γελάω σχεδόν καθόλου. Με έδιωξαν και από την δουλειά σήμερα, υποθέτω καλύτερα, δεν ήταν αυτό που αγαπούσα. Τα έξοδα μου είναι ελάχιστα, πετάω κάτι ξεχασμένα μακαρόνια στη κατσαρόλα ίσα ίσα για να λέω ότι τρέφομαι. Περισσότερο ανάγκη έχω να σε δω. Μαράθηκε και η γαρδένια μας, ίσως επειδή την ξέχασα χωρίς νερό για μέρες. Και ο Μπάξι, ο γατούλης μας, δεν τον βλέπω καλα τις τελευταίες μέρες. Σε περιμένει. Σε περιμένω. Ξημερώνει άλλη μερα. Μα όλες ίδιες.. όλες όμως; Νευριάζω. Φωνάζω. Ουρλιάζω. Κλαίω. Το κρεβάτι είναι κρυο και καθόλου δεν με χωράει πια. Κανέναν δεν νοιάζει που Βυθίζομαι στην μελαγχολία μου. Θέλω να τυλιχτω σε αυτά τα ανούσια σκεπάσματα που κανένα ρόλο δεν παίζουν αφού δεν παλεύουμε στον ύπνο μας για αυτά. Θέλω να φύγω από αυτόν τον κόσμο πια, που δεν με χωράει άλλο.Ξημερώσε άλλη μερα. Αποφάσισα να παω μέχρι το περίπτερο, μην φανταστείς. Τελείωσαν τα τσιγάρα μου πάλι. Ο κρύος αέρας ξεραίνει τα δάκρυα που είχαν απομείνει στα κρύα μάγουλα μου από εχθές το βράδυ. Ανάβω ένα τσιγάρο. Αυτό ήταν. Αυριο θα ψαξω για δουλειά. Καθισμένη σε ενα μπαρ σκέφτομαι. Το μαχαίρι γύρω από το λαιμο μου με πιέζει περισσότερο. Πίνω μια γουλιά. Ποια ειμαι άραγε; Ξημέρωσε καινούργια μερα. Μια καινούργια μερα τυλιγμένη γύρω από τη μυρωδιά των φρεσκοεκτυπωμένων βιβλίων. Επιτέλους κανω κάτι που αγαπώ. Τα βιβλία σε θυμίζουν λιγάκι. Για λιγάκι ακόμα. Ένας παλιός φίλος μου ζήτησε να δειπνήσουμε σήμερα. Έχω κάτι εύκαιρο να βάλω νομίζω. Μια καινούργια γαρδενια πήρε την θέση της παλιάς. πάνω στο μαρμάρινο πλακάκι της κουζίνας. Θα την φροντίζω αυτή. Δεν θα μαραθεί. Δεν θα ξεπέσει. Θα είναι καλα. Η ζωή της συνεχίζεται, μαζί της και εγώ. Αυτό είναι για εμένα ..