ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

νιωθω να ανεβαζω πυρετο, καθε τρεις ωρες, υστερα ριγος, υστερα πεφτω στον καναπε και σκεφτομαι οτι τωρα επιτελους θα κοιμηθω, αλλα οχι δεν εχω κοιμηθει τρεις μερες τωρα κα νιωθω τοση εξαντληση, προσπαθω να διαβασω αλλα τα γραμματα θολωνουν και χορευουν, εκλεισα την τηλεοραση απο χθες οταν καταλαβα οτι περασα ενα διωρο κοιτωντας τον τοιχο πανω απο την οθονη ειχε ενα λεκε στο σχημα των μαλλιων σου, θελω τοσο να κοιμηθω ποναω παντου θελω να σταματησω να σκεφτομαι τα χερια σου το προσωπο σου τη μυρωδια σου τη φωνη σου, θελω να κοιμηθω αλλα εχω ξεχασει πως γινεται το μονο που θυμαται το σωμα μου ειναι το λεπτο που με φιλησες, η εικονα παιζει ξανα και ξανα σαν χαλασμενο βιντεο τα δαχτυλα σου στο λαιμο μου το μετωπο σου να γυαλιζει και καπου πισω ξερω οτι επαιζε μουσικη κι ας μην θυμαμαι ηχο γιατι ολα ειχαν σταματησει και το στομαχι μου ειναι κομπος απο την πεινα και απο την ενταση αλλα δεν κατεβαινει τιποτα και δεν ξερω πως να το σταματησω, να εσβηνα εκεινο το λεπτο αλλα πως να το σβησω, αφου κρατησε για μηνες και δε θυμαμαι τι εκανα πριν απο αυτο, δε θυμαμαι τι ηθελα και τι σκεφτομουν, πηγαινα στη δουλεια, περπατουσα στο δρομο, πως γινεται να ημουν εγω και να εβγαζα φωτοτυπιες να επινα καφε να ετρεχα στο λεωφορειο χωρις να υπαρχεις εσυ αφου τωρα το μονο που υπαρχει εισαι εσυ και δε θυμαμαι ποτε αρχισες να υπαρχεις μονο εσυ, ειναι μερες η ισως βδομαδες, ισως μηνες, ποσο καιρο ησουν πισω απο καθε σκεψη μου χωρις να το ξερω, ποσο καιρο τωρα σε εχω ερωτευτει;