15.3.2018 | 01:12
Ως πότε...
Μου λείπεις απόψε, όπως παντα. Σε νιώθω πια πιο μακριά από ποτέ. Και το κενό μες στην καρδιά μου μεγαλώνει. Και δεν αντέχεται. Μακάρι να ήταν όλα ένα κακό όνειρο και να ξυπνούσα πάλι εκεί. Κοντά σου. Στο φως. Στα χαμόγελα. Μια ανάσα απ' τη θάλασσα. Κι ας ήταν όλα πάλι μισά κι ανεκπλήρωτα. Θα είχα τουλάχιστον τα δυο σου μάτια στα μάτια μου, και τη φωνή σου στ' αυτιά μου. Όχι μοναχα στη θύμησή μου, μα στο είναι μου. "Εσπερίς" ?
