Αν και πολυ καθυστερημένα ,γραφω και εγω ενα σχολιο (μπορει ,βεβαια, να βρισκεσαι ηδη σε αλλη φαση). 1.Πολυ λιγοι ανθρωποι, δυστυχως, εχουν ενσυναισθηση και μπορουν να καταλαβουν τον αλλον,οι περισσοτεροι λενε λογια ψευτικης παρηγοριας , πριν καν σε ακουσουν ,και επισης οι περισσοτεροι σε γραφουν κανονικα οταν ειναι αυτοι καλα και ζευγαρωμενοι.Η ευχη μου ειναι να βρεις καποια στιγμη καποιους φιλους , που να ειναι παντος καιρου και να σε περιλαμβάνουν στη ζωη τους ,και σε τετοιες στιγμες.2.Εχε πιστη οτι η κατασταση σου θα αλλαξει καποτε (αν δεν εχει ηδη γινει αυτο) και μη σε τρομαζει το πότε, γιατι οταν βρεις τον ανθρωπο σου ,πραγματικα ξεχνας τα παντα! Μεχρι να γινει αυτο, απλα αποδεξου οτι ετσι ειναι η ζωη, καλως η κακως, και δε μπορουμε παντα να την αλλαξουμε με το πατημα ενος κουμπιου ,αλλα μπορουμε να τη βελτιωσουμε με θετικη σκεψη και δραστηριοτητες που μας κανουν εστω και λιγο να ξεχνιομαστε.Ελπιζω και ευχομαι τα καλυτερα! ΥΓ.Με εκνευριζουν αυτου του ειδους οι "φιλοι"!!!!Καποτε ειχα και εγω αρκετους τετοιους στη ζωη μου, ευτυχως οχι πλεον!
10.4.2018 | 12:37
Μήπως???
Με αφορμή μια άλλη εξομολόγηση που διάβασα σήμερα....Θα πω για ακόμα μια φορά, ότι όλοι εσείς που είχατε έναν σύντροφο και περάσατε τις γιορτές μαζί... Μην τα βάζετε μαζί μας που λέμε οτι δεν περάσαμε καλά, μην μας λέτε ότι είχαμε τους συγγενείς και τους φίλους μας. Ναι τους είχαμε. Αλλά είχαμε μόνο αυτό. Και επειδή υπάρχει και η γνωστή καραμέλα "ναι αλλά μοναξιά, απελπισία και απόγνωση νιώθεις και έχοντας σχέση". Τότε κάνετε κάτι λάθος! Δεν καταλαβαίνω γιατί να νιώθεις μοναξιά όταν σε περιμένει κάποιος να σε κλείσει στην αγκαλιά του όταν είχατε μια άσχημη μέρα. Δεν καταλαβαίνω γιατί να νιώθεις απόγνωση όταν έχεις κάποιον που θα μοιραστείς τις δυσκολίες, θα σκύψει πάνω από το πρόβλημα σου και θα προσπαθήσει έστω να σε ακούσει. Δεν καταλαβαίνω γιατί να νιώσεις απελπισία όταν υπάρχει ένας άνθρωπος που όταν φτάσεις στο αμήν θα σε αγκαλιάσει και θα σε φροντίσει μέχρι να περάσει η μπόρα?Μήπως κάνετε κάτι λάθος? Μήπως είστε λίγο αχάριστοι?Και επειδή υπάρχει και το άλλο γνωστό "μην περιμένεις έναν γκομενο για να κάνεις πράγματα, κάνε οτι σε ευχαριστεί". Ναι αμέ! Αλλά πως? Με ευχαριστεί το θέατρο φίλη μου. Αλλά δεν έχεις χρόνο κανένα Σαββατοκύριακο για να πάμε μαζί γιατί είσαι πάντα με τον δικό σου. Με ευχαριστεί να πάω μια εκδρομή κολλητέ μου αλλά δεν μπορείς να πάμε παρέα γιατί η κοπέλα σου θέλει να πηγαίνετε τα δυο σας! Με ευχαριστεί να βγω να παω να πιω ενα ποτό, αλλά οι φίλες δεν ακολουθούν γιατί τα αγόρια τους προτιμουν να πάνε όλοι για μπυρες ή τσίπουρα. Πόσα πράγματα να κάνω μόνη? Θα γυμναστώ, θα πάω για περπάτημα, θα βρω ένα χόμπι, θα διαβάσω ένα βιβλίο, αλλά πόσο πια? Ελάτε λίγο λοιπόν στη θέση μας κι εμάς. Δεν θέλουμε συμβουλές για να βρούμε τον εαυτό μας. Τον εαυτό μας τον έχουμε βρει, 24ώρες μαζί του είμαστε. Βοήθεια και χρόνο να περνάμε μαζί θέλουμε. Και ναι, δεν θα χαθούμε μόλις βρούμε γκόμενο. Γιατί καήκαμε τόσο καιρό μόνοι. Και ναι, θα βρούμε χώρο και χρόνο για εσάς. Γιατί η μοναξιά δεν παλεύεται. Και πριν το μάθετε με τον άσχημο τρόπο, μήπως να νιώσετε λίγη ντροπή?Μήπως?
5
