ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ναι, έχω φροντίσει κι εγώ με την στάση μου και τους λάθος χειρισμούς μου να νιώθω άσχημα. Μετανιώνω για τα λαθη μου αλλά θέλω να τα βγάλω από μέσα μου.Οι γονείς μου χωρίζουν, γιατί τώρα και όχι νωρίτερα είναι άλλη ιστορία. > λόγω των οικονομικών ζούμε όλοι κάτω από την ίδια και οι χάρτινοι τείχοι βοηθάνε να ζούμε εγώ κι η αδερφή μου όλα όσα γίνονται. Ευτυχώς η αδερφή μου είναι μεν ευαίσθητη αλλά δεν χαρίζεται όπως εγώ και προσπαθεί να κάνει τη ζωή της αντί ν' αυτοθυσιάζεται όπως ένιωθα να χρωστάω στη μαμά αν την αγαπάω. Έχει περάσει και περνάει κι αυτή πολλά. Ίσως το μόνο πράγμα που της καταλογίζω είναι ότι δεν με προστάτεψε ποτέ από τον μεγάλο μου αδερφό ο οποίος πλέον μαζί με τον μπαμπά της ασκεί ψυχολογικό πόλεμο.Α ναι, έχω κι έναν μεγαλύτερο αδερφό. Υπήρξε σύντροφος στο παιχνίδι και μοιράστηκα μερικές όμορφες στιγμές. Υπήρξε όμως και δυνάστης μου. Με χτύπαγε και μου ασκούσε ψυχολογική πίεση. Με βάραγε με μένος, με θυμό, ήθελε να με υποτάξει, με ήθελε προσωπική του υπηρέτρια. Η μαμά μετά με μάλωνε επειδή τα κλάματά μου ενοχλούσαν, πλέον ξέρει ότι έκανε λαθός. Βλέπει εξάλλου τον μεγάλο της τον γιο να την κριτικάρει και να την πληγώνει άσχημα, να της λέει χοντράδες. Αλλά είναι κι αυτή πονεμένη. Ο μπαμπάς δεν μου κανε κάτι ιδιαίτερο, απλά δε μ' αγάπαγε και το ξέρω. Δεν ήταν ούτε μία φορά τρυφερός μαζί μου, προσπαθούσα να τον πλησιάσω και μου μίλαγε άσχημα! Τώρα που χωρίζουν με τη μαμά κατηγορεί ότι εγώ τους χώρισα στον κόσμο. Είναι αλήθεια πως πιστεύω ότι όταν δύο άνθρωποι μαλώνονται, υποτιμούν άθλια ο ένας τον άλλον, αναγκάζουν τα παιδιά τους ΚΑΘΕ μέρα ν' ακούνε λόγια πολύ άσχημα όσο κι αν κλείνουν τ' αυτιά τους, να διαλέγουν στρατόπεδα, καλύτερα να χωρίζουν! Ναι μας ρώταγαν όταν ήμασταν μικρά αν θέλουμε να χωρίσουνε. Ο αδερφός μου έλεγε όχι, και τώρα που έχει σχέση του αρκεί που την έχει και θέλει οικογένεια. Είναι άτομο που το παλεύει σ' αυτά σε σημείο άρνησης. Εγώ στα δέκα μου θεωρούσα ότι ήμασταν διαλυμένη οικογένεια, ότι αυτό που ζούμε δεν είναι οικογενειακή θαλπωρή και λυπόμουν που οι γονείς μου δεν ένιωθαν κάτι τρυφερό ο ένας για τον άλλον. Θα μου πείτε με το ζόρι παντρεύτηκαν; Ναι. Η μαμά μου έστω σε μια αρκετά κλειστή κοινωνία σαν αυτές της δεκαετίας του 30'. Αν θέλετε το πιστεύετε, δεν έχω ν' αποδείξω και κάτι. Τέλος πάντων, τα χρόνια πέρασαν κι εγώ μεγάλωσα. Δεν είμαι παιδί. Δεν είμαι δυναμικό άτομο αν κι έχω εκλάμψεις. Μεγάλωσα μ' αμφισβήτηση, υποτίμηση και μοναξιά και όλο αυτό μου βγαίνει σε αίσθημα αποτυχίας σε όλους τους τομείς. Παλεύω με μια εύκολη σχολή σχετικά την οποία την άφησα στην ουρά. Τώρα παλεύω και πάλι την > χωρίς υψηλούς στόχους. Ντρέπομαι πολύ. Πάρα πολύ. Ας μιλήσω και για την ερωτική μου ζωή, αν πω ότι δεν μ'έχει προσεγγίσει ποτέ κανένα καλό παιδί θα είναι ψέμα αλλά επέλεξα να κολλήσω δύο φορές με άτομα που μ' απαξίωναν. Την πρώτη φορά αντέδρασα πολύ πιο γρήγορα κι ας τον είχα ερωτευτεί σχεδόν αμέσως, μετά το πρώτο μας ραντεβού ήξερα ότι ήμουν ερωτευμένη. Και τώρα να τον δω- δυστυχώς- θα χαθεί ο κόσμος γύρω μου και θα είμαι μόνο μαζί του. Δεν είμαι ερωτευμένη μαζί του πλέον αλλά έχει μια ιδιαίτερη επίδραση πάνω μου, ανεξήγητη. Όμως δεν μου φέρθηκε τίμια και τ' αναγνώρισε αν και πολύ αργά. Τουλάχιστον δεν μ'έκανε ποτέ να νιώσω άσχημα με τον εαυτό μου ή ότι φταίω. Πάμε στον επόμενο, ο επόμενος είναι μια άλλη ιστορία. Δέθηκα βαθιά. Δεν υπήρχαν βεγγαλικά αλλά νόμιζα ότι ταιριάζουμε πολύ. Ότι ήταν ο ένας που λένε. Δεν βαριόμουν ποτέ μαζί του, αν δεν μιλάω μαζί του μ' άρεσε να μιλάω γι' αυτόν συνέχεια. Όμως, δεν ένιωθε το ίδιο όπως αποδείκνυε κι αντί να σηκωθώ να φύγω καθόμουν κι ανεχόμουν κι άλλο κι άλλο. Όντας φιλομαθής εκείνος και αρκετά ανασφαλής ήθελε να δει μέχρι που αντέχω. Δεν είναι κακό παιδί λένε και το πιστεύω. Σε μένα φέρθηκε σαν σα ναι το χειρότερο. Έβγαλε μια κακία, φαντάζομαι την κακία που δεν τολμάει να βγάλει εκεί που όντως του την προκάλεσαν. Με πληγώνει ακόμη η συμπεριφορά του. Η πρόθεσή του. Είναι τόσο εκδικητικός και αδαής που νόμιζε ότι είμαι κι εγώ κακό άτομο. Ας μην είμαι άδικη, μετά από κάθε εσκεμμένη σκάρτη συμπεριφορά που απολάμβανε νοιαζόταν να μην κλάψω πολύ. Δεν θα ψάξω λογική σ' αυτόν. Αλλά σε μένα,μάλλον.Σήμερα νιώθω περίεργα. Είναι τα οικογενειακά στη μέση. Οι δικές μου αποτυχίες οι οποίες δεν είναι από τεμπελιά αλλά από φόβο. Έχω φάει τα μούτρα μου και φοβάμαι. Μου τυχαίνουν άσχημα πράγματα αλλά κυρίως είδα να επιλέγω λάθος ή ακόμη χειρότερα νιώθω ότι είμαι ένα λάθος. Ένα ζωντανό λάθος. Ντρέπομαι για τον εαυτό μου Αν και προσπαθώ να γίνομαι καλύτερη. Νιώθω πολύ μόνη κι ας έχω καλές φίλες. Θα ' θελα να ζω μαζί τους. Αλλά από την άλλη πρέπει να είμαι ανεξάρτητη κι όμως με το παραμικρό στεναχωριέμαι. Λες και ψοφάω για πόνο νιώθω. Α υπάρχει κι ένα αγόρι αυτή την περίοδο που έχει εκδηλώσει ενδιαφέρον, πριν χρόνια κάναμε κάποια παρέα και μου είναι συμπαθής όμως δεν θα ' θελα να είμαι μαζί του. Δε μου βγαίνει. Είμαι ακόμη κολλημένη με τον άλλον αν και έχω κάνει βήματα και δεν μετανιώνω. Απλά χρειάζομαι αέρα. Χώρο και χρόνο να τα βρω με μένα. Αν και καμιά φορά πολύ θα 'θελα να έχω κάποιον δίπλα μου, όχι σαν τους προηγούμενους. Εννοώ να είναι δίπλα μου κι εγώ δίπλα του χωρίς να φοβάμαι ότι θα με προδώσει ή ν' αναρωτιέμαι τι έκανα και μ' έβρισε, θύμωσε, προτίμησε άλλη. ...Μακρυγόρησα και κάποιους τους κούρασα με το να σκρολάρουν αν τελικά το διάβασαν. Όμως εγώ νιώθω καλύτερα. Τα σχόλια τα κλείνω γιατί νιώθω ευάλωτη στην κριτική κι ολόσωστη να 'ναι. Τα ξέρω τα σωστά. Ξέρω ότι έγινα κουραστική και μίζερη χωρίς καν να μου το πείτε. Πάω να προσπαθήσω μπας και τ" αλλάξω λίγο σήμερα. Είχα ένα ψυχοφθόρο τριήμερο. Ξαλάφρωσα λίγο.