ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πριν 6 μήνες μετακόμισα σε άλλη πόλη για δουλειά..δε γνώριζα κανέναν πλην μιας κοπέλας απ το φμπ κι αρχίσαμε να κάνουμε παρέα και γίναμε μπορώ να πω σχεδόν φίλες..Στη δουλειά δουλευω με ένα παιδί που γνωριζει τη κοπέλα και μου τα έριχνε και μένα, αλλά δεν ήθελε κάτι με διάρκεια..δεν ενέδωσα αν και τον είχα ήδη ερωτευτεί κι όχι γιατί είμαι κολλημένη πουριτανή αλλά γιατί το ένστικτο μου κι η συμπεριφορά του μου δειχναν ότι δεν αξίζει να χαραμίσω συναίσθημα για ένα βράδυ με ένα "κοκοράκι"..ειμαι αισθηματίας παναθεμα με..Τι έμαθα προχθες από εναν φίλο του;;όΤΙ υποψιαζόμουν..Με τη κοπέλα-φίλη μου κάνουν περιστασιακό κρεββάτι και με κοροιδεύουν κι από πάνω..και δεν εννοώ που γουστάρονται, αλλά με κατηγορούν ως ξενέρωτη κλπ..ο κυνισμός και η γαιδουριά κάποιων ανθρώπων δεν έχουν όρια.. Με όλα αυτά δεν αντέχω να βλέπω κανέναν απ τους δυο,μου έρχεται αναγούλα..Νιώθω τόσο ηλίθια που ασχολήθηκα,που αφέθηκα να νιώσω,ντρέπομαι τόσο..Είμαι ολομόναχη εδώ κι αυτόν είμαι υποχρεωμένη να τον βλέπω καθε μέρα..να μου τη λέει κατάμουτρα..χθες ήμουν τόσο θυμωμένη,πικραμένη και ξενερωμένη πώς κρατήθηκα δε ξέρω και δεν τον έβρισα,του φέρθηκα τόσο ψυχρά περιφρονητικά χωρίς να τον κοιτώ καν στα μάτια..με κοίταζε με έκπληξη αρχικά..Η ''φίλη'' μου είπε ότι πέρασε απ το γραφείο της,έκανα πως δε ξερω τιποτα..Τόση φτήνια, νιώθω λερωμένη..δε ξέρω τι περίμενα..Και τώρα τι κάνουμε;