ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Περπατουσα σήμερα σκυθρωπος κ μες στις σκέψεις. Κάποια στιγμή λοιπόν πέρασα στο απέναντι πεζοδρόμιο κ αντικρισα λίγα μέτρα μπροστά μου μια νέα οικογένεια με το κοριτσάκι τους που να ήταν ζήτημα 3-4 ετών. Το κοριτσάκι μόλις με είδε για κάποιο λόγο ενθουσιαστηκε, χαμογελασε φαρδιά πλατιά και ανοίγοντας διαπλατα τα χέρια του ήρθε πάνω μου κ με αγκαλιασε. Εγώ ξαφνιαστηκα, του χαμογελασα όπως κ στους γονείς του, το ψιλό αγκαλιασα και έπειτα συνέχισα το δρόμο μου. Το όλο αυτό σκηνικό ζήτημα να κράτησε 5 δευτερα. Αύτα τα 5 όμως δευτερα, ήταν υπεραρκετά στο να διαλυσουν από μέσα μου κάθε ανησυχία κ μέριμνα. Αυτή η αυθορμητη αγκαλιά που μου έδωσε αυτό το κοριτσάκι με την τόση αποδοχή κ αγάπη μου γύρισαν τούμπα όλη μου την άσχημη ψυχολογία. Γέμισα χαρά κ γελουσα με ένα γέλιο που πιο γνήσιο του δεν υπάρχει. Κ δεν είναι μόνο αυτό, μετά μετεδιδα κι όλη αυτήν την θετική ενέργεια κ τα ωραία συναισθήματα που είχα γεμίσει με όλους όσους μετέπειτα συναναστραφομουν. Κι όλα αυτά από μια απλή αγκαλιά από ένα μικρό κοριτσάκι...Ακόμα γελάω κ τώρα που το γράφω. Να είναι πάντα καλά!! Που να ήξερε τι μου προσφερε σήμερα :) :)