ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Χωρίσαμε πρόσφατα μετά από 9χρονη σχέση. Είμαστε μεγάλης ηλικίας και βλεπόμασταν 2 φορές περίπου την εβδομάδα. Ο καθένας έμενε στο σπίτι του και συναντιόμασταν τα Σ/Κ. Τις καθημερινές είχαμε συχνότατη επικοινωνία και ήμασταν πάντα παρόντες σε όποια δυσκολία είχε ο ένας ή ο άλλος. Ταιριάζαμε στον τρόπο σκέψης, στη διασκέδαση κ.λ.π . Μέχρι που του ζήτησα να μένουμε λίγο παραπάνω μαζί, από το Σ/Κ που ήδη είχαμε. Στην αρχή το δέχτηκε (με δυσκολία), αλλά μετά από μερικές μέρες μου είπε πως δυσκολεύεται και με χώρισε. Έχει (λέει) τον φόβο της δέσμευσης. Να σημειώσω ότι είναι χωρισμένος με μεγάλα παιδιά, όπως κι εγώ. Κι όχι δεν υπάρχει άλλη γυναίκα. Πιστεύω πως είναι αυτό που λέει. Μόλις χωρίσαμε, άρχισε να πονάει η ψυχή μου. Μετά, σωματοποίησα τον πόνο μου και στο τέλος ενεργοποιήθηκε η δική μου φοβία, η αρρωστοφοβία. Μόνο που η δική μου φοβία κάνει κακό μόνο σε μένα, ενώ η δική του και στους δυο μας...Θα συνέλθω, το ξέρω. Προσπαθώ. Διαλύθηκε μια ωραία (κατά τη γνώμη μου) σχέση κι άφησε πίσω της, φοβίες!