ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Εξομολογουμαι οτι ζηλευω παρα πολυ το φιλο μου. Δεν ξερω γιατι το κανω, και με εχει κουρασει παρα πολυ. Με εχει κουρασει και ψυχολογικα και σωματικα. Αυτος κανει υπομονη, και μου εξηγει και μου λεει πως το καταλαβαινει ως ενα βαθμο.. αλλωστε κ εκεινος με ζηλευει πολυ. Ξερω οτι δεν εχει υπαρξει ποτε πιστος σε σχεση του, το λεει και ο ιδιος (με μια δοση ντροπης).. λεει πως εχει αλλαξει απο τοτε που γνωριστηκαμε και πως δεν θα μπορουσε να κανει κατι τετοιο σ εμενα.. δε μου δινει αφορμες, δεν του δινω αφορμες.. και παλι παντα κατι βρισκεται και χαλιομαστε παρα πολυ.. και δεν αντεχω αλλο.