ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
10.5.2018 | 08:09

Oύτε μια συγγνώμη που να την εννοούσε.

Υπάρχει ένα άτομο που μου φέρθηκε με τον χειρότερο τρόπο. Που με διέλυσε όχι μόνο χωρίς να του έχω κάνει κάτι κακό αλλά ενώ ήμουν απλά δίπλα του. Μου φέρθηκε απαίσια μέχρι και προχτές στην κυριολεξία. Εδώ και λίγους μήνες έχει μια σχέση , αυτή την σχέση την ξεκίνησε ενώ υποτίθεται ήταν πολύ ερωτευμένος μαζί μου και για μεγάλο χρονικό διάστημα την αρνιόταν. Κάθε μέρα ζητούσε μια νέα ευκαιρία γιατί και καλά δεν μπορούσε χωρίς εμένα και άλλα τέτοια. Αλλά μια χαρά διατηρούσε σχέση με άλλη και μάλιστα για την άλλη πρόσεχε μην τυχόν την στεναχωρήσει.Μου ήταν δύσκολο να μην του μιλάω γιατί η πλάκα είναι ότι όσα δήλωνε απλά για να πάρει επιβεβαίωση πως τα νιώθει για μένα... ότι μ' αγαπά ή ακόμη κι ερωτευμένος ήταν δικά μου συναισθήματα. Όπως κι αν έχει, έσφιγγα εδώ και τέσσερις μήνες τα δόντια και προσπαθούσα απλά να προχωρήσω.Αυτός, παρόλο που έχει σχέση τόσους μήνες επέμενε να δίνει ένα παρόν πότε με απαξίωση και πότε με δήθεν αγάπη. Η αλήθεια είναι ότι κάποιες φορές μου ήταν δύσκολο να μην του μιλάω κι έτσι προσπαθούσα να γίνω σκληρή γιατί με πονούσε να έχουμε επαφές όταν αυτός δεν ήταν πρόθυμος για τίποτα. ΤΟ γνωρίζω ότι έπρεπε απλά να είχα ξεκόψει προ πολλού. Τέλος πάντων, αλλά πάτερ αμάρτησα. Μ'ενημερώνε είτε έμμεσα είτε άμεσα χωρίς προφανώς να ρωτάω πότε το έκαναν και πως περνάνε. Τον βρίσκω χυδαίο άνθρωπο. Λοιπόν-επαναλαμβάνω πάτερ-αμάρτησα: σήμερα ευχαριστεί που κατάφερε ν' αφεθεί στον έρωτα την άλλη και δεν χαίρομαι επειδή προχώρησε και είναι καλά όπως έχω χαρεί ακόμη και γι' άτομα που μπορεί να μην τα συμπαθούσα καν λόγω σχετικά άσχημης συμπεριφοράς. Μ' αυτόν σκέφτομαι ότι μέχρι προχτές με διέλυε κι ότι δεν του αξίζει να είναι ευτυχισμένος. Ότι είναι υποκριτής. Ότι είχε άπειρες ευκαιρίες να φερθεί ντόμπρα κι ανθρώπινα κι ότι δεν το έκανε. Ότι για να «αφεθεί» αυτός στον έρωτα με έκανε εμένα κομμάτια. Μόνος του πάτερ μου 'πε ότι μαζί μου απέκτησε παραπάνω πίστη στον εαυτό του κι έκανε εμένα να χάσω τη δική μου για τον δικό μου. Αμαρταίνω αλλά δεν πιστεύω ότι του αξίζει η ευτυχία. Δεν θα πω ότι αξίζει σε μένα, θα πω ότι δεν αξίζει σε κεινον γιατί δεν είπε ούτε μια συγγνώμη μέσα από την καρδιά του και προβάλει ξανά και ξανά ότι περνάει καλά; Καλά κάνει απ' τη μια αλλά όταν το προβάλει κι έχει φερθεί πολύ άσχημα δεν πιστεύω ότι του αξίζει. Με πιάνω να εύχομαι να είναι μια συνηθισμένη του φούσκα και να πέσει στην ίδια παγίδα που έχει ρίξει αρκετό κόσμο με έπαρση. Παρακαλώ ν' αναρτηθεί.
0
 
 
 
 
Scroll to top icon