ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πριν πολλά χρόνια, όταν ήμουν γυμνάσιο πήγαινα χρόνια κατασκήνωση. Οπως ολοι κανονίζαμε με τους φιλους μας ώστε να είμαστε στο ίδιο σπιτάκι για να κάνουμε παρεα. Εκεί πήγαινα με μια φίλη μου απο το σχολειο και ημασταν αχώριστες. Εγω γνωρισα κάποιον, τον ελεγαν Νίκο και κάναμε παρεα. Ανυπομονούσα για το πάρτυ ωστε να χορέψουμε μαζι και ήλπιζα να μου τα "ζητήσει" εκεινο το βράδυ. Όμως ο Νίκος προτίμησε μια πιο μεγάλη κοπέλα με το ίδιο ονομα με εμενα. Ημουν πολυ στεναχωρημένη και η φίλη μου είχε μια ιδέα. Στη κατασκήνωση είχαμε ενα ραδιοφωνικό σταθμό, που πηγαίναμε και καναμε αφιερώσεις και τις διαβαζαν το μεσημέρι. Έτσι πήγαμε και εμεις και καναμε μια αφιέρωση στη συνονόματη και της είπαμε να ξεκαβαλίσει απο το καλάμι γιατί θα πέσει και θα χτυπήσει. Δεν ξερω γιατι το εκανα και πως με έπεισε σε αυτό. Δεν είναι του τρόπου μου, ούτε κακοχαρακτηρίζω ανθρώπους, δεν με εχουν αναθρέψει έτσι και όμως τοτε το έκανα. Την επόμενη μερα που το διαβάσανε όλες στο σπίτι χαζογελάγαμε με τη πλακα μας. Το απόγευμα μας χτυπάει κάποιος την πόρτα. Πηγαίνω να ανοίξω και ειναι η συνονόματη. Μου λέει εσυ εισαι η ... και απαντάω ναι. Με πιάνει απο το μαλλί και με ρίχνει κάτω. Με ξεκινάει στις κλωτσιές και στις βρισιές. Μην τα πολυλογώ, εγώ καθόμουν σαν χάνος και τις έτρωγα, μου μαύρισε το μάτι και ειχα νυχιές παντού και εγω δεν ειπα τιποτα ουτε αμύνθηκα. Μας χώρισαν οι κοινοτάρχες και ζήτησαν εξηγήσεις. Η τύπισσα απλα σηκώθηκε και έφυγε και δεν ασχολήθηκε. Μετα απο αυτό εγω περίμενα πως θα την έδιωχναν. Δεν μπορω να καταλάβω πως απλά σκαπούλαρε με μια επίπληξη, ουτε καν καλέσανε τους γονεις της ενω οι δική μου επρεπε να ερθουν στο νοσοκομείο που με είχαν παει για να με εξετάσουν. Εκείνοι με παρακάλεσαν να φύγω αλλα εγω έμεινα. Όταν γύρισα, το γεγονός είχε μεταδοθεί και ολοι ήξεραν τι ειχε γίνει. Ερχόντουσαν παιδιά και μου ελεγαν μπραβο που εναντιώθηκες στην ... και βρισιές στο ονομα της. Όλοι σταμάτησαν να της μιλάνε και ο Νίκος την χώρισε. Αυτή εξαγριωμένη αυτή τη φορα δεν ήρθε να με χτυπήσει. Μπήκε ομως στο σπιτι και εψαξε τα πραγματα μου. Βρήκε ενα εσώρουχο μου που ήταν βρώμικο απο αίμα γιατι μου είχε έρθει περίοδος και το πέταξε στο πάτωμα μπροστά απο το κρεβάτι μου. Εγώ έλειπα, είχα πάει με την φίλη μου στο περίπτερο και οταν γύρισα αγόρια και κορίτσια ήταν μαζεμένοι στο σπιτάκι και παίρνανε σειρά για το ποιος θα μπει μεσα να δει το ματωμένο εσώρουχο. Μετα απο αυτό έφυγα απο την κατασκήνωση. Με έκανε να νιώσω τοσο άσχημα, κλείστηκα για αρκετό καιρό στον εαυτό μου. Οι γονεις μου ήταν σε απόγνωση αλλά το ξεπέρασα. Το ξέρω οτι έκανα κατι άσχημο σε αυτή τη κοπέλα, αλλά δεν είχε το δικαίωμα να μου το κανει όλο αυτό. Πλέον σκέφτομαι αυτη την ιστορία και αναρωτιέμαι εαν ειναι καλά. Ίσως τοτε να επρεπε να την ειχα πλησιάσει και να ειχα κανει παρεα μαζι της. Ήθελε μια βοήθεια που κανενας δεν της έδωσε.