ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

καλησπερα ειμαι 19 ετων και το προβλημα μου ειναι το εξης:Mη αποδοχη απο την κοινωνια.Ζω αρκετα χρονια σε φαση μοναξιας με ελαχιστους φιλους που γνωριζω απο παιδικη ηλικια.Δεν ξερω τι συμβαινει με τον εαυτο μου νοιωθω οτι κανενας δεν με συμπαθει και δεν με αποδεχεται.Σαν ατομο ειμαι σχετικα ευθυμο και ευδιαθετο,υπαρχουν φορες που προσπαθω να φτιαξω την διαθεση του αλλου ενω η δικια μου ειναι πεσμενη στα ταρταρα.Τις τελευταιες μερες καθομαι και βλεπω την συμπεριφορα μου σε αγνωτους και συναμα παρατηρω την συναναστροφη αλλων ατομων μεταξυ τους.Το αποτελεσμα αυτης της παρατηρησης ηταν να καταλαβω οτι ατομα τα οποια λενε παρομοια πραγματα με εμενα σε συνανθωπους τους συμπαθιουνται πολυ πιο ευκολα απο οτι εγω.Νοιωθω πως οτι και αν πω οπως και να το πω δε θα κερδισω την συμπαθεια κανενος,και οχι δεν καιγομαι να κερδισω την αποδοχη απο κανεναν ανθρωπο ισα ισα ειμαι ενα ατομο που δεν τον ενδιαφερει η γνωμη των αλλων για μενα αλλα την τελευταια περιοδο το παραατηρω πιο εντονα και με εχει παραξενεψει παρα πολυ,τι σκατα εχει η μουρη μου και δε με χωνευει κανεις?