Αξίζει να κάνει κανείς υπομονή όταν με αμοιβαίες προσπάθειες γίνονται διεργασίες βελτίωσης και λόγω δύσκολων συνθηκών παρατηρούνται παλινδρομήσεις.Αν ο ένας είναι στον κόσμο του και ο άλλος απλά κάνει υπομονή ελπίζοντας ως δια μαγείας να αλλάξει η κατάσταση χωρίς καν να επικοινωνούν, τότε είναι ανοησία απλά, όχι εργασία πάνω στο πρόβλημα.
25.5.2018 | 19:25
Πότε ;
Πότε καταλαβαίνει μια γυναικα οτι ο γάμος της δεν εχει πια μέλλον; Και πότε οτι δεν αξίζει πια να προσπαθεί για να τον σώσει; Οταν υπάρχουν παιδιά, λογικό είναι να φοβάται μηπως κάνει λάθος και ίσως πρέπει να κάνει λίγη ακόμα υπομονή, να καταβάλει λιγη ακομα προσπάθεια. Απλώς είναι που νιώθω ότι δε ζω, απλά υπάρχω για τα παιδιά μας. Προσπαθώ να φανταστώ τη ζωή μου μακριά του, και νιώθω ανακούφιση. Ίσως να μου λείψει κάποιες στιγμές, αλλά και τώρα όταν είμαστε μαζί μου λείπει. Μου λείπει ο παλιός χαρακτήρας του. Με αγαπούσε. Κι ας είμαστε κλεισμένοι μεσ' στο σπίτι 5 χρόνια τωρα. Εύχομαι να ειναι παροδική η αδιαφορία του, η σκληρότητα του.
2
