ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Αγαπητοί μου αναγνώστες, είναι μεσημέρι Τετάρτης και διαβάζω για τις εξετάσεις. Είδα τα σχόλια σας και το ένα είχε μια ερώτηση για μένα. "Και εσύ τι κάνεις για αυτούς;". Πριν ξεκινήσω θέλω να πως έχω μια κολλητή. Αλλά φοβάμαι μήπως και με αυτήν χαθούμε. Γιατί έτσι είναι τα πράγματα εδώ. Μία ο ένας είναι πιο δεμένος με τον άλλον και αφήνουν τους υπόλοιπους, μία με κάποιον άλλον και πάει λέγοντας. Το θέμα είναι πως δεν μπορείς εύκολα να φτιάξεις μια άλλη παρέα, ειδικά αν μένεις σε κάποιο χωριό. Και νιώθεις πολύ μόνος αν δεν είσαι μέλος της, αφού αν δεν πας στις γύρω περιοχές η εναλλακτική σου λύση είναι να κάτσεις σπίτι. Τώρα, που είναι και μεσημέρι και νιώθω καλά φαίνονται απλά τα πράγματα. Και τώρα στις καθημερινές που μέσα μου ξέρω πως δεν θα συναντηθούμε επειδή διαβάζουμε. Αλλά τι θα κάνω το καλοκαίρι; Πως να συναναστραφώ με άτομα που κοιτάνε το συμφέρον τους; Που σου στέλνουν μήνυμα όταν λείπει ο "κολλητός" τους (ο προσωρινός) ή όταν σε έχουν ανάγκη; Πως θα κάνω παρέα άτομα που είναι ασταθής; Και υπάρχουν και αυτοί που κάνουν παρέα αλλά με κανέναν ουσιαστική (Μην τα πολυλογώ, αυτά θα γραφτούν στο 3) Πάμε στο θέμα μας. Εγώ μπορώ να φέρω τα πάνω κάτω για μια φιλία. Αρκεί να μου δείξουν πως όντως νοιάζονται και δεν είναι λόγια απλών γνωστών αδιάφορων. Προσπαθώ μαζί τους να τους δώσω ό,τι δεν ένιωσα και δεν είχα. Λάθη; Έχω κάνει πολλά. Και ποιος εξαιρείται, πείτε μου, από αυτά; Κανένας, γιατί χωρίς αυτά, απλός δεν θα ήμασταν άνθρωποι. Γιατί τα λάθη μας, μας δίνουν ζωή. Αρκεί να μην τα μετανιώσουμε και να κοιτάξουμε τι μας προσφέρουν.