6.6.2018 | 09:52
9 μηνες
Τόσος καιρός είναι που οι δρόμοι μας χώρισαν. Σε σκέφτομαι κάθε μέρα, τους πρώτους μήνες με πόνο τρομερό. Σήμερα φτιάχνοντας ελληνικό θυμήθηκα τον τρόπο που τον εφτιαχνες, που ανακατευες , που κρατούσες το μπρίκι πάνω από το γκαζακι. Είχες σκαλίσει και ένα ξυλάκι κ μου χάρισες, μη χαλάει η γεύση, είπες. Δεν το έχω πια. Δεν άντεχα να έχω τίποτα από σένα πλέον.Ξέρω πως είσαι καλά εκεί που είσαι.Δεν έχω κακια, στιγμή δεν ένιωσα άσχημα για σένα. Η κοροϊδία με πείραξε μόνο...Να είσαι καλά, γλυκέ μου! Να έχεις χαρά στη ζωή σου!
0