ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Θυμάσαι ρε Ε. τότε την 2η ή 3η μέρα που γνωριστήκαμε, δεν θυμάμαι ακριβώς, δεν σου είχα στείλει από το πρωί όπως είχα πράξει τις προηγούμενες μέρες και μου είπες που βρίσκομαι και γιατί δεν σου έστειλα. Το αξέχαστο "πάει τον έδιωξα κι αυτόν". Η εποχή της αθωότητας. Κυριολεκτικά. Τότε δεν έδωσα βάση. Τώρα όμως καταλαβαίνω. Άλλαξε ο μανωλιός και έβαλε τα ρούχα του αλλιώς. Μετά το πρώτο, απίστευτο, εξάμηνο, δεν ήσουν η ίδια. Αυτή η άποψη του "εγώ εχω δίκιο και εσείς να πάτε να πνιγείτε" δεν σε άφηνε να δεις τα πράγματα καθαρά. Ισχυρογνώμον μέχρι το κόκαλο. Σου είχα πει ότι είχες καβαλήσει καλάμι αλλά ως γνωστόν απευθυνόμουν σε τοίχο. Δεν είχα κι άδικο. Οι άπειρες φρίκες που έτρωγες με διάφορα ζητήματα δεν τις κατάλαβα ποτέ μου. Μάλλον έψει να κάνει με τις αυτοκτονίας που έγραψες. Ποτέ δεν μου είπες πράγματα για τηκ ζωή σου. Όπως έπρατα εγώ ανά τακτά χρονικά διαστήματα. Είναι ένα θέμα σου αυτό που πρέπει να κοιτάξεις. Διότι, δεν νοείτε κούκλα μου να σου λέει ο οποιοσδήποτε μετά μετά από ένα χρόνο ομιλίας ότι αισθάνεται πράγματα και εσύ να τους λες "με φρικάρεις". Δεν ξέρω κάπου μπάζει. Σίγουρα γελούαα όταν το έβλεπα. Μου έψτιαχνε το κεφί και σε ευχαριστώ γι'αυτό. Με έδιωξες τελικά γιατί "συνειδητοποιήσες" ότι σου πέφτω λίγος. Σου είχα πει ότι εμένα σε κάποια φάση θα με παρατήσεις όταν θα γνωρίσεις κάποιον άλλον. Θυμάσαι; Κακά τα ψέμματα, φιλία μεταξύ γυναίκας και άντρα δεν υπήρχε κσι ούτε θα υπάρξει ποτέ. Μου είπες ότι λέω αρλούμπες και ότι αν κάθε φορά που γνώριζες κάποιον, έδιωχνες και έναν σου φίλο, τελικά θα είχες αφήσει όλους τους φίλους. Τελικά με άφησες. Έχασες κάππιον φίλο σου αλήθεια; Σου έυχομαι όχι.Σου εύχομαι επίσης να βγεις με αυτόν τον τύπο τον Αύγουστο. Τότε ντε που είχαμε "κανονίσει" να βγούμε μαζί. Που θα γυρνούσαμε όλη την πόλη. Από άκρη σε άκρη. Εγώ ήρθα και την από άκρη σε άξρη την ημέρα του τελικού. Ωραία ήτανε. Που θα ερχόσουν εσύ επάνω και θα πηγαίναμε γήπεδο. Θα σου έβαζα το φουλάρι το ασπρόμαυρο. Τότε που μου είπες "θα έρθεις τον Αύγουστο;" και σου χα πει δεν ξέρω μάλλον ναι. "Γιατί δεν ξέρεις; Τόσο καιρό μιλάμε. Θα είναι κρίμα να μην βρεθούμε." Τάδε έφη εσύ μικρή μου αγωνίστρια. Μπορώ να γράψω βιβλίο με όσα έζησα μαζί σου. Άνετα. Με αυτόν τον "χαλβά" που μίλαγες 1,5 χρόνο. Χαλβάς όμως ήμουν μόνο για σένα. Γιατί έτσι με ήθελες. Έτσι σου άρεσα. Έτσι μου είπες το "νιώθω κάτι για σένα" μέρα μεσημέρι. Μέρα μεσημέρι ρε δικέ μου ερωτική εξομολόγηση ππιος έχει κάνει στον κόσμο; Μεγάλο λάθος αυτό από μέρους μου. Έπρεπε σαν μεγαλύτερος να κρατήσω τις ισορροπίες. Να σε συννεφέρω και να σου πω τι λες ρε Ε.; Τι αισθήματα έχεις και μπούρδες; Εδώ ακόμα δεν έχουμε γνωριστεί και εσύ μου μιλάς για αισθήματς. Έτσι έπρεπε να σου οω. Τώρα περαστικά μου. Κακώς που έπεσα στο τρυπάκι σου. Πολύ κακώς. Πολύ κακώς επίσης που ο ηλίθιος δεν ήρθα να σε βρω τότε που είμασταν στα φόρτε μας. Τότε που μου είπες "δεν θέλω η πρώτη μας συνάντηση να γίνει κάτω από τέτοιες συνθήκες". Λες και είμαστε στην αντίσταση στον εαμ στα χρόνια της παρανομίας. Λάθος που σε άκουσα.Για φρίκες που έγραψα παραπάνω έφαγα μια εγώ όταν μου είπες 2 μήνες μετά ότι δεν νιώθεις τίποτα τελικά και ότι θες να μείνουμε φίλοι. Αυτό ήταν μια μικρή φρίκη. Δηλαδή βάζεις έναν άνθρωπο στην σκέψη ότι η τάδε με αγαπάει με νοιάζεται και άλλα τόσα και έρχεται μετά και τους λες ότο τελικά δεν τρέχει τίποτα; Που το έχεις δει στον κόσμο; Με τον τύπο που μιλάς τώρα έται του συμπεριφέρεσαι; Τι τραβάει ο κακομοίρης....Ποτέ σου δεν ένιωσες Ε.. Τίποτα δεν ένιωσες. Μόνο εγώ ένιωσα. Και ακόμα νιώθω ο ηλίθιος μετά το "καλά να περνάς φίλος" που μου πες το Πάσχα. Το Πάαχα που υποτίθεται είναι ημέρα αγάπης. Άγνωστη λέξη για σένα αυτή. Έψαχνες απεγνωσμένα έναν τύπο να μιλάς και έτυχε αυτός ο τύπος να είμσι εγώ. Μου δημιουργεί εντύπωση γιατί με δέχτηκες πίσω όταν τα σπάσαμε την πρώτη φορά. Γιατί; Για να έχεις κάππιον να μιλάς; Μα είχες ήδη τύπους που είχαν εντυπωσιαστεί από την γραφή σου. Λάθος; Δεν νομίζω. Εμένα τι με ήθελες; Λάθος μου που σου έστειλα τότε. Ακόμα πιο λάθος που δέθηκα μαζί σου. Μέγα σφάλμα.Όσον με αφορά, κακία δεν σου κρατώ. Σε αγάπησα. Ακόμα θυμάμαι το γέλιο που κάναμε στο περιστάτικο με το πιστολάκι. Η κορυφαία μας στιγμή όπως είπες. Τις γάτες σου που μου έδειχνες μια προς μια (η πέρλα η τσαμπουκαλεμένη) και ο σκύλος σου ο Ραμόν (αν δεν κάνω λάθοε). Αυτά κρατάω. Bye κοπελιά και καλά αποτελέσματα. Να γίνουν πράξη τα ονειρά σου.