ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ποτέ δεν πίστευα στον έρωτα με τη πρώτη ματιά,μέχρι που το έπαθα.Στην κυριολεξία από εκεί που δεν το περίμενα μου ήρθε.Τελικά ακόμα κ μερικά λεπτά είναι ικανά να κάνουν μια καρδιά να πετάξει.Αυτό που ένιωσα όταν γύρισε κ με κοίταξε μέσα στα μάτια...ποτέ ξανά δεν το είχα νιώσει.Τον ερωτεύτηκα,όσο παράλογο κ αν ακούγεται.Ήταν στο μυαλό κ στη καρδιά μου νύχτα μέρα.Δεν ένιωθα την ανάγκη ούτε καν να κοιτάξω κάποιον άλλο.Η ψυχή μου επιθυμούσε μόνο αυτόν.Μόνο μαζί του ήθελα να είμαι.Μόνο αυτό θα με έκανε ευτυχισμένη.Να έχω τη δυνατότητα να τον κάνω χαρούμενο,να τον βλέπω να γελάει κ να λάμπουν τα μάτια του.Να είμαι εκεί γι'αυτόν,στα εύκολα,στα δύσκολα σε όλα.Δεν μπορούσα να το κρατάω άλλο μέσα μου κ του το είπα.Δεν περίμενα τίποτα.'Απλά αυτός ο άνθρωπος ξύπνησε μέσα μου εν αγνοία του ένα τόσο όμορφο συναίσθημα όπως είναι ο έρωτας κ ένιωσα πώς θα έπρεπε να το ξέρει ακόμα κ αν ερχόταν η απόρριψη από μέρους του.Όπως καταλαβαίνετε δεν υπήρξε ευτυχής κατάληξη.Φυσικά δεν μπορώ να κάνω κάτι γι'αυτό,απλά το αποδέχομαι κ προχωρώ.Αλλά είναι στιγμές που επιστρέφει....κ θα ήθελα τόσο να κλειστώ στην αγκαλιά του κ να βυθιστώ στο υπέροχο γαλάζιο βλέμμα του.Κ επανέρχομαι στη πραγματικότητα όπου αυτό το βλέμμα κ αυτή η αγκαλιά είναι δοσμένα αλλού.Ξέρω ότι θα έρθει η μέρα που θα ξαναερωτευτώ,κ θα είναι αμοιβαίο,κ πραγματικό,κ όχι ανεκπλήρωτο κ στη φαντασία όπως τώρα.Αλλά ξέρω κ πολύ καλά ότι αυτό το αυθόρμητο κ αναπάντεχο δεν θα το ξανανιώσω.καλό ξημέρωμα!