Το σκεπτικισμό της για τη λύση τύπου Βιέννης που προωθείται για το ελληνικό χρέος εξέφρασε η Moody's, εκφράζοντας στην ουσία τη γραμμή των οίκων αξιολόγησης. Πίσω από τις αμφιβολίες για το αν η αναδιάρθρωση που προωθείται θα είναι ήπια με εθελοντική επιμήκυνση των ομολόγων, κρύβεται η έμμεση απειλή πως οι αγορές και οι εκπρόσωποι τους θα θεωρήσουν πιστωτικό γεγονός, ανοίγοντας τον ασκό του αιόλου για απαιτήσεις των κατόχων ασφαλίστρων κινδύνου. Επιπλέον ο οίκος αξιολόγησης εκφράζει τη βεβαιότητα πως μια κορύφωση του ελληνικού δράματος, θα αποσταθεροποιήσει περισσότερο το ευρώ, παρασέρνοντας σε μια καταστροφική δίνη Πορτογαλία και Ισπανία.
Τίθεται όμως το αυτονόητο ερώτημα: Πώς νομιμοποιούνται τελικά οι οίκοι αξιολόγησης να εκφέρουν τόσο βαρυσήμαντες απόψεις, όταν αξιολογούσαν θετικά πιστωτικά ιδρύματα λίγο πριν αυτά καταρρεύσουν; Όταν όχι απλά δεν προέβλεψαν την κρίση, αλλά επέμεναν να αγνοούν τα σημάδια της, όλο το 2008; Στην καλύτερη περίπτωση΄οι οίκοι αξιολόγησης είναι παντελώς αναξιόπιστοι και σύμφωνα με το πνεύμα των νόμων της αγοράς πρόκειται για αποτυχημένες επιχειρήσεις. Στη χειρότερη εκδοχή αποτελούν μέρος ενός διεφθερμένου συστήματος με προφανή συμμετοχή στην πρόκληση της οικονομικής κρίσης που εξακολουθούν να έχουν άμεσα συμφέροντα και συνεπώς δεν μπορούν σε καμία περίπτωση να παρουσιάζονται ως αντικειμενικοί αξιολογητές. Γιατί τελικά οι αόρατες αγορές έχουν ονοματεπώνυμο και πρόσωπο και μάλιστα αναξιόπιστο.
Ίσως η πιο θλιβερή διάσταση της κρίσης, πέρα από τις κοινωνικές της συνέπειες, είναι η διατήρηση στον αφρό των υπευθύνων της και των ιδεολογημάτων τους που εμφανίζονται μάλιστα ως τιμητές.
σχόλια