ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Έχω χωρίσει εδώ και ένα μήνα και κάθε μέρα ξυπνάω και κοιμάμαι με την σκέψη του.. Δν μπορώ να τον βγάλω από το μυαλό μου. Κάθε μέρα κλαίω και τον σκεφτομαι. Δν ξέρω τι να κάνω κάνεις δεν μπορεί να με καταλάβει. Οι φίλοι μου λένε καλύτερα έτσι. Η αλήθεια ειναι ότι το τελευταίο δίμηνο δεν είχε ποτέ χρόνο για μένα περνούσε δήθεν μια φάση αλλά ποτέ δν είχε τα κότσια ν μου πει ότι τελείωσε το μεταξύ μας. Απλά ότι και να έκανα με αγνοούσε, ούτε σεξ ούτε τιποτα δεν ήθελε πια από μένα... Έτσι πήρα την απόφαση να τον χωρίσω πιστεύοντας πως πια δν θ είμαι δυστυχισμένη όμως τώρα είναι όλα χάλια, τίποτα καλό στην ζωή μ μόνο στεναχώρια. Πραγματικά θα περάσει ποτέ αυτός ο πόνος; αλήθεια δεν αντέχω άλλο. Ειδικά όταν βλέπω αλλά ζευγάρια τρελέ ο μαι και μου λείπει η αρχή της σχέσης μας που φαινόταν να με ήθελε πραγματικά. Αν και για να του πέρασε μετά από ένα χρόνο θα του ήμουν αλά ένας ενθουσιασμός... Εγώ γιατί ρε γαμωτο να είμαι τόσο κολλημένη; δεν θέλω να τον σκεφτομαι, αλλά είναι συνέχεια εκεί. Ακόμα και τώρα με πληγώνει...